Ο Παρακλητικός Κανών Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού Επισκόπου Τριμυθούντος
Ο Άγιος Σπυρίδων ο Θαυματουργός Επίσκοπος Τριμυθούντος εορτάζει 12 Δεκεμβρίου.
Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σού• καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί.
Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μού• ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μού• τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἠμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.
Τόν ἱεράρχην τοῦ Χριστοῦ τόν πανένδοξον καί τροπαιοῦχον εὐσεβείας ἀήττητον, τῶν ὀρθοδόξων καύχημα, Σπυρίδων σοφόν, πάντες ἀνυμνήσωμεν, πρός αὐτόν ἐκβοῶντες, ρύσαι ἰκεσίαις σου, πειρασμῶν καί κινδύνων, τούς μετά πόθου, Πάνσεπτε, τό σόν, καταφιλοῦντας ἱερόν ἐκτύπωμα.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Θεοτοκίον.
Τή Θεοτόκω ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν, ἁμαρτωλοί καί ταπεινοί καί προσπέσωμεν, ἐν μετανοία κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς• Δέσποινα βοήθησον, ἐφ’ ἠμίν σπλαγχιθεῖσα• σπεῦσον ἀπολλύμεθα, ὑπό πλήθους πταισμάτων• μή ἀποστρέψης σούς δούλους κενούς• σέ γάρ καί μόνη ἐλπίδα κεκτήμεθα.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημα μου•επί πλεῖον πλῦνον μέ ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μοῦ καθάρισον μέ. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διαπαντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθαι σέ. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησε μέ ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου ἐδήλωσας μοί. Ραντιεῖς μέ ὑσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς μέ, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοί ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα.
Ἀποστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἑξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης μέ ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλης ἄπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοί τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἠγεμονικῶ στήριξον μέ. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι. Ρύσαι μέ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἀν•ολοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τή εὐδοκία σου τήν Σιῶν, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ• τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα• τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον σού μόσχους.
Εἴτα ψάλλομεν τάς Ὠδᾶς τοῦ Κανόνος.
Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρᾶν διοδεύσας.
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Σπυρίδων Μακάριε τῶν πιστῶν, ἀντιλήπτωρ μέγα ,τήν πρεσβεία σου συνεργόν, ἠμίν πάσι δίδου τοῖς ἐκ πόθου, ἀσπαζομένοις τήν θεία Εἰκόνα σου.
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Πᾶσαι εὐσεβούντων ὤ θαυμαστέ, Σπυρίδων αἵ τάξεις, ἀνυμνούσι σέ ἀληθῶς, Θεός γάρ ὁ πλάστης καί δεσπότης, ἀξιοχρέως σέ πάτερ ἐδόξασε.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Φωτί τῷ αὐλω ἐν οὐρανῶ, Σπυρίδων Παμμάκαρ, σύν ἀγγέλοις σύ ἐντρυφῶν, ταῖς πρός τόν Δεσπότην εὐπροσδέκτοις, ἠμᾶς λιταίς σου φωταγώγησον.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Συνέχομαι κινδύνοις καί πειρασμοῖς, καί πρός σέ Παρθένε, καταφεύγων ἐπιζητῶ, τήν λύσιν αὐτῶν καί σωτήριαν, διο λιταίς σου τόν δοῦλον σόν οἴκτηρον.
Ὠδή γ΄. Σύ εἰ τό στερέωμα
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Νεκράν σύ ἐφώνησας, ἐκ τοῦ μνημείου Σπυρίδων Ὅσιε, οὕτω καμέ, πταίσμασι θανόντα, σαῖς λιταῖς ἑξανάστησον.
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Κόρος οὐ προσγίνεται, τοῖς σέ τιμῶσι Σπυρίδων Ὅσιε, Σύ γάρ ἠμῶν, προστάτης καί ρύστης, καί τιμή καί ἀντίληψης.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ἅπασης μέ θλίψεως, καί ἐκ κινδύνων, Σπυρίδων Ὅσιε, σαῖς προσευχαῖς καί παντοίων νόσων καί κολάσεως λύτρωσε.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἔχων τήν ἐλπίδα μου ἐν σοῖ Πανάσπιλε Δέσποινα ὅλην πρός σέ, ἀνατείλω χαίρων τήν ψυχήν καί διάνοιαν.
Ὠδή δ΄. Εἰσακήκοα, Κύριε
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Ὤ πολύφωτε ἥλιε τῶν Πατέρων κλέος Σπυρίδων Ὅσιέ , τους τιμώντας σέ ἀξίωσον, φωταγωγηθῆναι ταῖς πρεσβείαις σου.
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Παρεστῶς τοῦ Παντάνακτος, θρόνω αἰωνίω τούς ἀνυμνοῦντας σέ, ὤ Σπυρίδων ἐλευθέρωσον, ἐκ παντός κινδύνου ἰκεσίαις σου.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ὡς τόν ὄφιν μετέβαλες, εἰς χρυσόν Σπυρίδων Παναγιώτατε, οὕτω δέομαι μετάβαλε, ἀπό τῶν κακῶν μέ εἰς μετάνοιαν.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ρύσαι Μῆτερ τόν δοῦλον σου, ἐκ τῶν κατεχόντων δεινῶν μέ θλίψεων, ἐπί σοῖ γάρ ἀνατίθημι πάσαν τήν ἐλπίδαν Ἀειπάρθενε.
Ὠδή ἐ΄. Φώτισον ἠμᾶς
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Λύσον τῶν παθῶν, τήν ὁμίχλη Ἁγιώτατε, τή φωταγωγία τῶν σεπτῶν σου λιτῶν, καί πρός τρίβους, βίου μέ ὁδήγησον.
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Νόσων ἰατρός, καί κινδύνων ρύστης ἔνθεος, σύ ἀνεδείχθης Σπυρίδων Ἱερέ. Διο ψυχήν μου, ταῖς λιταίς σου νῦν θεράπευσον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ρύσαι μέ δεινῶν, ὤ Σπυρίδων ἱερώτατε τόν σοί εὐλαβῶς καταφεύγοντα καί ταῖς λιταίς σου, πάσης θλίψεως ἁπάλλαξον.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἄχραντε ἠμίν, τοῖς οἰκέταις σου χορηγῆσον, τοῖς κατεχομένοις ὑπό τῶν θλίψεων τήν σωτηρίαν, μεσιτείαις σου πρός Κύριον.
Ὠδή στ΄. Τήν δέησον ἐκχεῶ
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Νεκρώσας, σού τῆς σαρκός τάς κινήσεις, ἑξανέστησας νεκρούς ὤ Σπυρίδων, ζωοποιῶ καί ἐνθέω σου λόγω. Ὅθεν καμού τήν ψυχήν Πάτερ Ἅγιε, ταῖς σαῖς λιταῖς ὡς συμπαθής, νεκρωθείσαν τοῖς πάθεσι ζώωσον.
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Συνέχει μέ τῶν πταισμάτων θάλασσα, καί χειμάζει τρικυμία κινδύνων, καί πρός βυθόν ἀπωλείας καθέλκει, τῶν ἀνιάτων παθῶν ἡ ἀντιπνοια, Θεόν ὁ κυρήξας τόν Χριστόν, ὤ Σπυρίδων τῶν κλύδωνα κόπασον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Προστάτα τῶν θλιβωμένων Σπυρίδων, μολυνθεῖσαν ἠδοναῖς τήν ψυχήν, μοῦ διά λουτροῦ κατανύξεως Θείας, καθαρτικῶν τέ δακρύων ἀπολοῦσον. Καί ρύσαι μέ τῆς φοβερᾶς,σαῖς λιταῖς καί ἀσβέστου κολάσεως.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Φυγάδευσον ἐκ τῆς ἀθλίας σαρκός μου, τήν ἀνίατον ἀσθένειαν Κόρη καί τῶν δεινῶν ἀλγηδόνων μέ ρύσαι καί θεραπείαν τελείαν μοί δώρησαι καί σῶσον μέ τόν ἐπί σοῖ, πεποιθότα ταῖς θείαις πρεσβείαις σου.
Διασωσον ἀπό κινδύνων τούς δούλους σου Ἱεράρχα, ὅτι πάντες τή σή πρεσβεία προστρέχομεν, ἴνα ρυσθῶμεν Φανούριε πάσης βλάβης.
Ἐκ θλίψεων καί ἐκ παντοίων κινδύνων λύτρωσαι Ἱεράρχα τούς τήν θείαν Μνήμην σου θερμῶς ἑορτάζοντας ὡς ρύστης τῶν θλιβωμένων Σπυρίδων.
Ἄχραντε, ἡ διάλογου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Ὁ Ἱερεύς μνημονεύει. Εἴτα τό κοντάκιον Ἦχος δ΄
Τοῖς λόγοις ἐκόσμησας ,τήν ἐκκλησίαν Χριστοῦ, τοῖς ἔργοις ἐτίμησας τό κατ’ εἰκόνα Θεοῦ, Σπυρίδων Μακάριε. Ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμω, τή ἐν τή σωφροσύνη, χάριτας ἰαμάτων ἀπαστράπτων τοῖς πάσι. Διο καί νῦν γεραίρομεν πίστει τήν Μνήμην σου.
Καί εὐθύς τό Προκείμενον. Ἦχος δ΄
Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν.
Στίχος. Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τά ἔθνη, Ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τήν Οἰκουμένην.
Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατά Ἰωάννην (ι΄ 9-16)
Εἶπεν ὁ Κύριος. Ἐγώ εἴμι ἡ θύρα, δί ἐμοῦ ἐάν τίς εἰσέλθη, σωθήσεται, καί εἰσελεύσεται, καί ἐξελεύσεται, καί νομήν εὐρήσει. Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰμή ἴνα κλέψη, καί θύση, καί ἀπολέση• ἐγώ ἦλθον ἴνα ζωήν ἔχωσι καί περισσόν ἔχωσιν. Ἐγώ εἴμι ὁ Ποιμήν ὁ καλός• ὁ Ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων. Ὁ μισθωτός δέ καί οὐκ ὧν ποιμήν οὐ οὐκ εἰσί τά πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τόν λύκον ἐρχόμενον, καί ἀφίησι τά πρόβατα, καί φεύγει καί ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτά, καί σκορπίζει τά πρόβατα.
Ὁ δέ μισθωτός φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι, καί οὐ μέλει αὐτῶ περί τῶν προβάτων. Ἐγώ εἰμί ὁ Ποιμήν ὁ καλός, καί γινώσκω τά ἐμᾶ, καί γινώσκομαι ὑπό τῶν ἐμῶν. Καθώς γινώσκει μέ ὁ Πατήρ καγῶ γινώσκω τόν Πατέρα, καί τήν ψυχήν μου τίθημι, ὑπέρ τῶν προβάτων. Καί ἀλλά πρόβατα ἔχω, ἅ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης, κακείνα μέ δεῖ ἀγαγεῖν, καί τῆς φωνῆς μου, ἀκούσουσι, καί γενήσεται μία ποίμνη, εἰς ποιμήν.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ταῖς τού σου Ἱεράρχου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχ. Ἐλεήμων, ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου, ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Προσόμοιον. Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.
Πλοῦτον ἀναφαίρετον ἔχει σέ Κέρκυρα νῆσος, ταύτην ἀξιάγαστε φαεινοῖς αὐγάζοντα ταῖς λαμπρότησιν. ἡ καί νῦν δώρησαι τήν εἰρήνην Πάτερ, καί τροπαίων αὔτην ἔμπλησον, ἐχθρῶν τήν ἔπαρσην καί παρεμβολᾶς κάμψας βέλεσι, Σπυρίδων Θεοδόξαστε καί τῆς συμπαθοῦς μεταδόσεως. πλῆσον τάς καρδίας, ἠμῶν τῶν ἀνυμνούντων σέ πιστῶς ἐν παρρησία δεόμενος ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.
Ὁ Ἱερεύς:
Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σού• ἐπισκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὑψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων καί καταπεμψον ἐφ’ ἠμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια• πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας• δυνάμει τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυρού• προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων• ἰκεσίαις τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου• τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων• ὧν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἠμῶν, μεγάλων ἱεραρχῶν καί οἰκουμενικῶν διδασκάλων Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας.
Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, τῶν Θαυματουργών• τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἠμῶν. Τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί ’Ἄννης. Τοῦ ἁγίου ……. (τῆς ἡμέρας), καί πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ἰκετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Ἐπάκουσον ἠμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἠμᾶς.
Ὠδή ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Σῶσον τους σέ ἀνευφημούντας ,Ὀσιώτατε Σπυρίδων Ἱεράρχα, καί τῷ θείω φωτί καταύγασον σούς δούλους, καί ταῖς λιταῖς ἑξάρπασον, τῆς σατᾶν μηχανουργίας.
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Ρύσαι Σπυρίδων Ἱεράρχα, σαῖς πρεσβείαις, δαιμόνων ἐπηρείας, λογισμῶν πονηρῶν σός δούλους καί κινδύνων, ὅπως ἀεί σωζόμενοι, καταχρέως σέ ὑμνῶμεν.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Παῦσον, Σπυρίδων σαῖς πρεσβείαις, τῆς ψυχῆς μου τήν ἄρρητον ὀδύνην, καί δεινῶν συμφορῶν σόν δοῦλον καί κινδύνων, καί τῶν παθῶν ἁπάλλαξον, ὡς πατήρ τῶν θλιβομένων.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἔμμονον ἔχων τήν κακίαν, καί δουλούμενος ἀτόποις συνηθείαις, εὐσπλαχνία τή σή προστρέχω ἀνακράζων διασωσον μέ, Παναγνέ, Μητρικαίς σου ἰκεσίαις.
Ὠδή ἡ΄. Τόν Βασιλέα
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Ἀσθενειῶν τέ, χαλεπῶν καί κινδύνων, Ἰατρόν σέ γινώσκω ὤ Σπυρίδων. Ρύσαι οὔν ψυχήν μου, λιταίς σου ἀθυμίας.
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Τῶν κατεχόντων, ἀνιαρῶν τους σούς δούλους ἐλευθέρωσον Σπυρίδων Ἱεράρχα, θείαις σου πρεσβείαις, αὐτοῖς διδούς τήν λύσιν.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Μή διαλείπης, τόν Ἰησοῦν ἱκετεύων, ὡς προστάτης Πιστῶν ὤ Σπυρίδων, διαφυλαχθῆναι ἠμᾶς ἐκ πάσης βλάβης.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἴλαθι Κόρη, τῷ οἰκτροτάτω σου δούλω, καί ἐκ νόσων ἀνιάτων μέ ρύσαι. Ἴνα σέ δοξάζω εἰς πάντας τούς αἰώνας.
Ὠδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Τούς πόθω τή σή σκέπη, Ἅγιε Σπυρίδων καταφυγόντας κινδύνων διασωσον, καί ἐκ παθῶν καί τῶν νόσων, λιταίς σου λύτρωσαι.
Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν.
Φρουρῶν μή διαλίπης, Ὅσιε Σπυρίδων, τούς σέ τιμώντας πιστῶς καί δοξάζοντας, καί σαῖς πρεσβείαις κινδύνων, αὐτούς λυτρούμενος.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Λυτρούμενος ὡς ὤφθης, πρότερον Σπυρίδων, τούς ἐν Κερκύρα πιστῶς σοῖ προστρέξαντας. Οὕτω καί νῦν πάσης, ρύσαι μέ περιστάσεως.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Μαρία σωτηρίας, λιμένα σέ εἰδότες, τή Παναχράντω σου σκέπη προστρέχομεν, καί ἐκ τῶν νόσων, ρυσθῆναι σέ ἰκετεύομεν.
Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέραν
ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν τήν ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
Καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια.
Χαίροις Τριμυθοῦντος ἡ καλλονή, χαίροις ἀσθενούντων καί πασχόντων ὁ ἰατρός, χαίροις τῶν Πατέρων, ὡράισμα καί κλέος, τρισόλβιε Σπυρίδων, σέ μεγαλύνομεν.
Πρέσβευε Σπυρίδων Θαυματουργέ, ὑπέρ Ὀρθοδόξων, καί ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὅπως τῶν πταισμάτων τήν λύτρωσιν, λαβόντες παρά Θεοῦ σέ πάντες πόθω γεραίρωμεν.
Δέησιν προσάγαγε τῷ Θεῶ, Σπυρίδων Παμμάκαρ, ὑπέρ δούλων τῶν σῶν Σοφέ, τῶν τυραννουμένων, ὑπό παντοίων νόσων, θλίψεων καί κινδύνου, καί τούτους λύτρωσαι.
Σπυρίδων τά ὄμματα τῆς ἐμῆς, ψυχῆς τυφλωθέντα, ἁμαρτήμασι χαλεποῖς, φώτισον λιταίς σου, φωτί θεογνωσίας, καί ρύσαι μέ τῶν Ἅδου, πικρῶν κολάσεων.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς.
Τό Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον
δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Καί τό τροπάριον.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος ἅ΄, τοῦ λίθου σφραγισθέντος
Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος, καί θαυματουργός θεοφόρε, Σπυρίδων Πατήρ ἠιμῶν, διό νεκρά σύ ἐν τάφω προσφωνεῖς, καί ὄφιν εἷς χρυσοῦν μετέβαλες, καί ἐν τῷ μέλπειν τάς ἁγίας σου εὐχᾶς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντας σοί Ἱερώτατε, Δόξα τῷ σέ δοξάσαντι, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διά σου πάσιν ἰάματα.
Εἴτα Ἐκτενής καί Ἀπόλυσις, μεθ’ ἤν τό ἑξῆς.
Ἦχος β΄. Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου.
Σκεῦος ἀπετέλεσας σαυτόν, Πνεύματος Ἁγίου τρισμάκαρ, καθαρᾶς σου τήν ψυχήν, χρίσμα θεῖον ἔλαβες, Ἀρχιερεύς γεγονῶς, καί προστάτης θερμοτατος, λαοῦ Ὀρθοδόξου, τοῦ ἐγκαυχωμένου σου. τή παναγία Σωρῶ, ὅθεν ὤ Σπυρίδων θεοφρον, εὔχου τῷ Θεῶ ὑπέρ πάντων, ἠμῶν τῶν τιμώντων καί εὐφημούντων σέ.
Ἦχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἠμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Ἦχος β΄.
Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.
Ὁ Ἱερεύς: Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν