ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
«῎Εχομεν ἡμῖν περικείμενον νέφος μαρτύρων» (Εβρ. ιβ. 1).
«Η Αγία μας Εκκλησία μια εβδομάδα μετά την εορτή της Πεντηκοστής τιμά και πανηγυρίζει την μνήμη πάντων των Αγίων. Πρώτον, της Κυρίας Θεοτόκου, της Παναγίας. Των Αποστόλων, των Προφητών, των Ιεραρχών και Διδασκάλων, των Μαρτύρων, ανδρών και γυναικών, των Ασκητών και των Ασκητριών και των Δικαίων και παντός πνεύματος Αγίου τετελειωμένου. ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
.
Γιατί τους εορτάζει και τους τιμά η Εκκλησία; Γιατί, πρώτα κατέβηκε το Άγ. Πνεύμα την Κυριακή της Πεντηκοστής και φώτισε τους Αποστόλους. Οι δε Απόστολοι δίδαξαν, νουθέτησαν και έπεισαν τους ανθρώπους με το χριστομίμητο παράδειγμά τους και τους κόπους τους να καταφρονήσουν το θάνατο για την αγάπη του Χριστού. Γι’ αυτό και οι Άγιοι Πατέρες όρισαν να εορτάζουμε σήμερα τη μνήμη τους, για να γνωρίσουμε τους καρπούς της Πίστεως, τα αποτελέσματα του Αγ. Πνεύματος και της προσφοράς τους προς τον Θεό.Επειδή ο πρώτος Άγγελος, ο Εωσφόρος, έπεσε εξαιτίας της υπερηφάνειας, τιμάμε όλους τους Αγίους, οι οποίοι εξαιτίας της υπακοής τους και της ταπείνωσής τους οδηγήθηκαν στο μαρτύριο τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή και αναπλήρωσαν τη θέση του Εωσφόρου. Παράλληλα, κάποιοι Άγιοι , οι οποίοι μαρτύρησαν σε διάφορα μέρη και τόπους, άγνωστοι σε μας, γνωστοί όμως με μεγάλη δόξα και τιμή στο Θεό, εορτάζουν σήμερα και αυτοί μαζί με τους υπόλοιπους γνωστούς και ονομαστούς Αγίους, για το Θεό «Ἅγιοι γίνεσθε ὃτι ἐγώ Ἅγιος εἰμί» (Α΄ Πέτρ. α,16). Όταν επαινούνται οι στρατιώτες, επαινείται ταυτοχρόνως και ο διοικητής που τους έχει.
.
Ομοίως και σήμερα, όπου επαινούνται οι Άγιοι, δοξάζεται και τιμάται περισσότερο ο Θεός, που δέχθηκε τη μαρτυρία τους έμπροσθεν των ανθρώπων, και τους τίμησε με την κληρονομία της αιωνίου ζωής και της αδιάλειπτης επικοινωνίας μ’ Αυτόν. Άλλους τους ενδυνάμωσε και νίκησαν το διάβολο, άλλους τους έδωσε δύναμη και Τον υπηρέτησαν αξίως, άλλοι τελείωσαν τη ζωή τους με επώδυνα μαρτύρια, άλλοι με άσκηση, με νηστείες, αγρυπνίες και προσευχή, άλλοι με δικαιοσύνη. Όλοι είχαν έναν κοινό σκοπό: Αγάπησαν ανιδιοτελώς τον Κύριο και σφράγισαν τη ζωή τους με το «ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται»(Μτθ. Ι΄,22) . Όλοι οι Άγιοι αγαπούσαν τους γονείς, τους συγγενείς και τους πλησίον όχι όμως παραπάνω από τον Κύριο. Ο Κύριος θέλει η αγάπη μας να είναι ανόθευτη και καθαρή, χωρίς συμβιβασμούς και μοιρασιές, όταν αυτή προσφέρεται ως θυσία ευάρεστη σ’ Αυτόν. Όλοι τους ανέλαβαν τον Σταυρό του μαρτυρίου είτε με επονείδιστο θάνατο, είτε με θλίψεις και κακουχίες, πάντα μιμούμενοι τον Κύριο, οι οποίοι αγόγγυστα, άμεμπτα, με σωφροσύνη και επιείκεια φύλαξαν τις εντολές του Κυρίου και Τον ακολούθησαν πιστά μέχρι τέλους. Γι’ αυτό και βρήκαν παρρησία στον Κύριο.
.
Όταν ένας διοικητής ακούει τους στρατιώτες του και κάνει το θέλημά τους, πόσο μάλλον ο Κύριος ακούει τους Αγίους, οι οποίοι έδωσαν και τη ζωή τους γι’ Αυτόν. Είναι πρέσβεις και μεσίτες προς τον οικτίρμονα Κύριο Ιησού Χριστό και η Παναγία μας και οι Άγιοι.
Οι Άγγελοι χαίρονταν για το μαρτύριο των Αγίων, οι δαίμονες έφριτταν και ο Διάβολος έτρεμε, γιατί το αίμα των Αγίων είναι αίμα άγιο και σωτήριο, άξιο της Βασιλείας των Ουρανών, που υπενθύμιζε και υπενθυμίζει στον Διάβολο το αίμα του Χριστού, όπου χύθηκε πάνω στο Τ. Σταυρό για τις δικές μας αμαρτίες. Αυτά είχαν πάντα στο νου και στην καρδιά οι Άγιοι και θυσίαζαν τη ζωή τους προθύμως.
.
Μήπως οι Άγιοι είναι από άλλο κόσμο; Μήπως ήρθαν ή βρίσκονται σε κάποιον άλλο γαλαξία; Όχι, ήταν και είναι άνθρωποι σαν και μας, με πάθη, μόνο που έζησαν με μετάνοια, με εγκράτεια , με νηστεία, με προσευχή, με συνεχή πνευματικό αγώνα, με αγιότητα, με τη βίωση της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, με τη συχνή συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας, με πίστη ανόθευτη και ακαταίσχυντη, γι’ αυτό τους τίμησε και τους τιμά ο Θεός και λέγει: «Ἀμήν ἀμήν λέγω ὑμῖν ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ ἔχει ζωήν αἰώνιον» (Ιωάν. στ. 47).Εργάστηκαν με όλη τους την καρδιά για το Χριστό, έχυσαν το αίμα τους για την αγάπη του Χριστού, κήρυξαν το όνομά Του στα πέρατα της οικουμένης, δεν φάνηκαν ράθυμοι, δεν παράκουσαν τις εντολές Του, δεν αντιστάθηκαν στο μαρτύριο και τις συνέπειές του, δεν καταφρόνησαν τον Κύριο, ο Οποίος μέσω του Απ. Παύλου λέει: «Μιμητές μου γίνεσθε, κἀγώ Χριστοῦ». Η αγιότητα είναι η έκφραση και η έκφανση των χαρισμάτων του Αγ Πνεύματος. Στην αγιότητα κατοικεί και αρέσκεται ο Κύριος, γιατί μέσω αυτής αναγνωρίζει και λέει: «Οὐκ ἔτι καλῶ ὑμᾶς δούλους, ἀλλά φίλους» και ο Απ. Παύλος ορίζει ότι οι Άγιοι είναι το σώμα Του Χριστού και ο Χριστός η κεφαλή. Ο Άγ. Ιουστίνος ο Πόποβιτς αναφέρει: Οι Άγιοι είναι οι περισσότερο τέλειοι Χριστιανοί, έχουν αγιασθεί στο μέγιστο, κατά το δυνατόν, βαθμό με την άσκηση της πίστεως στον Αναστάντα ζώντα Κύριο μας Ιησού Χριστό.
.
Η ζωή τους ολόκληρη είναι από τον Χριστό και γι’ αυτό όλη η ζωή τους είναι μίμηση Χριστού. Η σκέψη τους είναι Χριστού σκέψη, η αίσθησή τους Χριστού αίσθηση. Ό,τι είναι δικό τους είναι πρώτα του Χριστού και κατόπιν δικό τους. Αν είναι η ψυχή, αυτή είναι πρώτα του Χριστού και κατόπιν δική τους αν είναι η ζωή, είναι πρώτα του Χριστού και μετά δική τους. Σ’ αυτούς δεν είναι Αυτοί, αλλά «τά πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός». Η ζωή των Αγίων είναι η ζωή του Θεανθρώπου Χριστού, η οποία διοχετεύεται σ’ εκείνους που τον ακολουθούν και βιώνεται από αυτούς μέσα στην Εκκλησία του. Οι Άγιοι είναι πρόσωπα χριστοφόρα, στα οποία διαφυλάσσεται και με τα οποία διαδίδεται η Παράδοση της ζωής της Εκκλησίας. Οι Άγιοι είναι οι ενσαρκωμένες Ευαγγελικές Αλήθειες. Ζώντας εν Χριστώ οι Άγιοι κάνουν τα έργα του Χριστού, διότι δι’ Αυτού γίνονται όχι μόνο δυνατοί, αλλά παντοδύναμοι «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμούντι με Χριστῷ» (Φιλιπ. δ, 13). Η ζωή τους είναι σύμφωνη με το Ευαγγέλιο. Το να αγιασθούμε ολοτελείς, και κατά την ψυχή και κατά το σώμα, είναι η κλήση μας, είναι η υποχρέωσή μας, το καθήκον και η πνευματική εργασία μας. (Α΄ Θες ε΄ 22-23). Αυτό δεν αποτελεί θαύμα αλλά κανόνα και εντολή. Είναι σαφής η εντολή του Ευαγγελίου: «Κατά τόν καλέσαντα ὑμᾶς Ἅγιον καί αὑτοί ἃγιοι ἐν πάση ἀναστροφή γενήθητε» (Α΄ Πέτρ. α΄ 15) Όπως αναφέρει ένας ύμνος της Εκκλησίας: «Η μνήμη όλων των Αγίων είναι ως ένας απαστράπτων Ουρανός, με ήλιο το Χριστό, σελήνη την Παναγία και άστρα όλους τους Αγίους, όχι άτακτα και διασκορπισμένα, αλλά γύρω από τον ήλιο και τη σελήνη. Γι’ αυτό εμείς που εορτάζουμε και τιμούμε την μνήμη τους, νου και καρδιά, ψυχή και σώμα, πάντοτε να είναι φωτεινά και αγιασμένα. Είθε με τις ευχές τους και το χριστομίμητο παράδειγμά τους να πορευόμαστε έτσι και εμείς!
† ΑΡΧΙΜ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ