ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
«….Σαν έρθει η στιγμή της Θείας Κοινωνίας, της προσωπικής σου πεντηκοστής και αναγεννήσεως και πρόκειται να πλησιάσεις την Αγία Τράπεζα, πίστευε ακλόνητα πως εκεί είναι παρών ο Χριστός, ο Βασιλιάς των όλων. Όταν δεις τον Ιερέα να σου προσφέρει το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας, μη νομίσεις ότι ο Ιερέας το κάνει αυτό, αλλά πίστευε ότι το χέρι που απλώνεται είναι του Χριστού. Αυτός που λάμπρυνε με την παρουσία Tου την τράπεζα του Μυστικού Δείπνου, Αυτός και τώρα διακοσμεί την Αγία Τράπεζα της Θείας Λειτουργίας. Παραβρίσκεται πραγματικά και εξετάζει του καθενός την προαίρεση και παρατηρεί ποιος πλησιάζει με ευλάβεια ταιριαστή στο Άγιο Μυστήριο, ποιος με πονηρή συνείδηση, με σκέψεις βρωμερές και ακάθαρτες, με πράξεις μολυσμένες. Αναλογίσου, λοιπόν, κι εσύ ποιο ελάττωμά σου διόρθωσες, ποιαν αρετή κατόρθωσες, ποιαν αμαρτία έσβησες με την εξομολόγηση, σε τι έγινες καλύτερος. Αν η συνείδησή σου σε πληροφορεί ότι φρόντισες αρκετά για την επούλωση των ψυχικών σου τραυμάτων, αν έκανες κάτι περισσότερο από τη νηστεία, τότε ναι πρόσελθε, τότε ναι κοινώνησε πάντα μετά φόβο Θεού πίστεως και αγάπης για τον Θεό και για όλους τους ανθρώπους. Αλλιώς, μείνε μακριά από τα άχραντα Μυστήρια. Και όταν καθαριστείς απ’ όλες τις αμαρτίες σου, τότε να πλησιάσεις.
Να προσέρχεστε, λοιπόν, στη Θεία Κοινωνία με φόβο και τρόμο, με συνείδηση καθαρή, με νηστεία και προσευχή. Χωρίς να θορυβείτε, χωρίς να ποδοπατάτε και να σπρώχνετε τους διπλανούς σας. Γιατί αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη τρέλα και τη χειρότερη περιφρόνηση των Θείων Μυστηρίων. Πες μου, άνθρωπε, γιατί κάνεις θόρυβο; Γιατί βιάζεσαι; Σε πιέζει τάχα η ανάγκη να κάνεις τις δουλειές σου; Να φύγεις να πας να μαγειρέψεις; Να πας για καφέ για καθισιό και για αργολογία και συζητήσεις μάταιες και ανώφελες; Και σού περνάει άραγε, την ώρα που πας να κοινωνήσεις, η σκέψη ότι τότε έχεις τις πολλές δουλειές; Έχεις μήπως την αίσθηση ότι είσαι πάνω στη γη; Νομίζεις ότι βρίσκεσαι μαζί με ανθρώπους και όχι με τους χορούς των Αγίων Αγγέλων; Μα κάτι τέτοιο είναι δείγμα μίας πέτρινης, υποκριτικής και ψεύτικης από αγάπη για τον Χριστό καρδιάς……Έχουμε βάλει μέσα μας το Χριστό! Σκεφθείτε να υβρίζουμε τον πλησίον μας, να τον αδικούμε, να τον κλέβουμε!
«Ενώ έχουμε φάει «Αμνό», να γινόμαστε «λύκοι»! Ενώ έχουμε φάει «Πρόβατο», να αρπάζουμε σαν τα λιοντάρια! Πώς θα απολογηθούμε, όταν κάνουμε τέτοιες αμαρτίες, έχοντας προηγουμένως κοινωνήσει;» ( P.G. 58: 508 ). Μια τέτοια αμαρτία, μετά τη Θ. Κοινωνία, ζυγίζει πολύ βαριά! Ο Άγιος καυτηριάζει ακόμα και όσους μετά τη Θ. Κοινωνία το ρίχνουν στο κρασί και στο φαγοπότι, διώχνοντας έτσι από πάνω τους τα χαρίσματα της Θ. Κοινωνίας! «Μη ρίψης χαράν τοσαύτην, μη εκχέης, τον θησαυρόν, μη επεισαγάγης μέθην την της αθυμίας μητέρα, την του διαβόλου χαρά. Τον δε Χριστόν ένδον έχων τολμάς ,ειπέ μοι, τοσαύτην επεμβαλείν μέθην;» ( P.G.61: 232 ). Και αν από μόνη της η τρυφή προκαλεί τον πνευματικό θάνατο ( Α΄ Τιμ. 5:6 ) πόσο μάλλον μετά τη Θ. Κοινωνία! «Και ει εν άλλω καιρώ τούτο γινόμενον απόλλυσι, πολλώ μάλλον μετά την των μυστηρίων κοινωνίαν». ( P.G. 61: 231 ). Έλαβες « Άρτον ζωής», και κάνεις πράγματα που επιφέρουν τον θάνατο; Δεν φρίττεις; ( P.G. 61:231 ) . Γι’ αυτό και συνιστά ακόμα και προσοχή και μετά την Θ. Κοινωνία! Γράφει:
«Πριν κοινωνήσεις , νηστεύεις για να κοινωνήσεις άξια. Αφότου όμως μεταλάβεις, θα πρέπει να αυξήσεις την εγκράτεια, για να μην φανείς ανάξιος γι’ αυτό που έλαβες.(PG 61:231)….» Ι. Χρυσοστόμου «Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΗ Θ. ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
(Επιμέλεια κειμένου +Aρχιμ. Σπυρίδωνος Κατραμάδου )