†ΑΡΧΙΜ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ
«Εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε στις 8 Σεπτεμβρίου την Γέννηση της Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, της γυναίκας εκείνης που έγινε η απαρχή της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους, καθώς έγινε η κατά σάρκα Μητέρα του Υιού και Λόγου του Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που με την ενανθρώπησή Του και το σωτηριώδες έργο Του λύτρωσε την ανθρωπότητα από την τυραννία του θανάτου και μας προσκάλεσε όλους στην Βασιλεία του Θεού. Εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε και ευγνωμονούμε τον Θεό για την Πρόνοιά Του και για τούτο το κοσμοσωτήριο γεγονός. Εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε τη θαυματουργό γέννηση της Παναγίας, από το στείρο και άτεκνο ζευγάρι, τον Ιωακείμ και την Άννα. Και όπως ο Θεός χάρισε στον Αβραάμ και τη Σάρα τον γιο τους Ισαάκ, ώστε να πραγματοποιηθείη υπόσχεσή Του προς τον Πατριάρχη Αβραάμ, ότι τα παιδιά των παιδιών του θα κατοικήσουν την Γη της Επαγγελίας, έτσι και τώρα, προκειμένου να πραγματωθεί η υπόσχεσή Του για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, δίνει τέκνο στον Ιωακείμ και την Άννα την Παρθένο Μαρία, που με την υπακοή της στο θέλημα του Θεού έγινε η Μητέρα όλης της ανθρωπότητας, η καταφυγή και προστασία κάθε ανθρώπου που την επικαλείται με πίστη. Η ίδια η γέννηση της Παναγίας ήταν αποτέλεσμα της πίστης των γονέων της. Ο Ιωακείμ και η Άννα δεν απελπίστηκαν, ακόμα και σε μεγάλη ηλικία πίστευαν στην αγαθοσύνη του Θεού και Τον παρακαλούσαν να κάνει το θαύμα Του και να τους χαρίσει παιδί. Ο Θεός, όντας Φιλάνθρωπος, άκουσε τις προσευχές τους και αντάμειψε την πίστη τους, έκανε το θαύμα και έλυσε την στειρότητα της Άννας και έτσι γεννήθηκε η Παρθένος Μαρία. Αν η πίστη των Προπατόρων Ιωακείμ και Άννας, συνίστατο στο ότι δεν έχασαν ούτε για μια στιγμή την ελπίδα τους στο Θεό, στο πρόσωπο της Παναγίας μας η πίστη προς τον Θεό έγκειται στην εμπιστοσύνη που η ίδια επέδειξε στον Αρχάγγελο Γαβριήλ, όταν της ανακοίνωσε το θέλημα του Θεού να φέρει στον κόσμο τον Χριστό. Η πίστη της Παναγίας προς τον Θεό συνίσταται στην αποδοχή και την υπακοή της στο θέλημα του Θεού.
Το πόσο σημαντική είναι η υπακοή στο θέλημα του Θεού φαίνεται αν αναλογιστούμε τι θα γινόταν αν η Παναγία επέλεγε να ζήσει σύμφωνα με το δικό της προσωπικό και εγωιστικό θέλημα. Χωρίς τη συγκατάθεσή της, χωρίς την πίστη της, χωρίς την υπακοή της, δεν θα μπορούσε να γεννηθεί ο Χριστός, ο λυτρωτής του κόσμου. Η συγκατάνευσή της επομένως είναι που επιτρέπει να πραγματωθεί το θαύμα της σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου».
Η Παναγία μας είναι η «κεκλεισμένη Πύλη» της προφητείας της Π. Διαθήκης «Καὶ ἐπέστρεψέν με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῶν ἁγίων τῆς ἐξωτέρας τῆς βλεπούσης κατ΄ ἀνατολάς͵ καὶ αὕτη ἦν κεκλεισμένη. Καὶ εἶπεν κύριος πρός με Ἡ πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται͵ οὐκ ἀνοιχθήσεται͵ καὶ οὐδεὶς μὴ διέλθῃ δι΄ αὐτῆς͵ ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ισραηλ εἰσελεύσεται δι΄ αὐτῆς͵ καὶ ἔσται κεκλεισμένη», διαμέσου της οποίας ο Θεός έγινε άνθρωπος και ήλθε στη γη, άλλαξε την παγκόσμια ιστορία παρέχοντας σε όλους τη συγγνώμη, τη ζωή και την Ανάσταση.
Η Παναγία είναι αυτή που σε κάθε βήμα του Χριστού Τον ακολουθούσε και σιωπηλά αποταμίευε μέσα της όσα Εκείνος δίδασκε και έπραττε για τη σωτηρία των ανθρώπων. Είναι εκείνη που υπέμεινε καρτερικά και αγόγγυστα τον πόνο του Πάθους και του σταυρικού θανάτου του Υιού της, αλλά και πρώτη, μαζί με τους μαθητές του Χριστού, μάρτυρας της Αναστάσεώς Του. Με τη ζωή, την πίστη, την αφοσίωσή της στο θέλημα του Θεού, με τον πανάγιο βίο της, η Παναγία είναι η Μητέρα όλων των πιστών χριστιανών, μιας που και ο ίδιος ο Χριστός μας αποκάλεσε αδέλφια Του. Η Παναγία είναι εκείνη που πρώτη ακούει, ως σπλαγχνική Μητέρα, τις προσευχές και τις ικεσίες μας και παρακαλεί τον Υιό της να σώζει τον κόσμο. Για όλους αυτούς τους λόγους, και κυρίως για την διαρκή παρουσία της δίπλα μας, σε κάθε ανάγκη και σε κάθε κίνδυνο, σωματικό ή πνευματικό, τιμούμε την Γενέθλια ημέρα Της και πανηγυρίζουμε την γέννησή Της. Ας υμνούμε συνεχώς την Κυρία Θεοτόκο, διότι από αυτή προήλθε το φως το αληθινό, που μας φωτίζει και μας αγιάζει. Ας υμνούμε και ας τιμούμε, με τα λόγια και τα έργα μας Εκείνη που έγινε Ναός του Θεού, Μητέρα της Ζωής λόγω της υπέρτατης καθαρότητάς και της αγιότητας του βίου Της. Ας υμνούμε και ας δοξολογούμε Αυτή που φανέρωσε το θέλημα του Θεού, την «κεκλεισμένη πύλη που βλέπει προς την Ανατολή» και φώτισε τον κόσμο με την είσοδο του Δεσπότου Χριστού διαμέσου αυτής, της Υπεραγίας και Αειπαρθένου Θεοτόκου. Τέλος ας προσπαθήσουμε να την μιμηθούμε στην υπακοή Της στο θέλημα του Θεού, στον τρόπο που διαφύλασσε πάντοτε τον εαυτό της καθαρό από τους πειρασμούς και από τις αμαρτίες. Και ας Την παρακαλούμε εκτός από παράδειγμα να είναι βοηθός και αντιλήπτωρας στις θλίψεις του βίου και στον καθημερινό πνευματικό μας αγώνα. Να έχουμε τις πρεσβείες και τις μεσιτείες Της.
ΑΜΗΝ