«Ο Τ. Σταυρός του Κυρίου αποτελεί το αγιότερο σημείο και Σύμβολο της Πίστης μας, αποτελεί κορυφαίο σύμβολο θυσίας και αγιασμού, και το κυριότερο όπλο για κάθε δαιμονική απειλή. Βλέποντας τον Eσταυρωμένο στον Γολγοθά, αισθάνεται ο καθένα μας σαν άνθρωπος ντροπή για το ανθρώπινο γένος που σταύρωσε τον Σωτήρα του, αλλά και ευγνωμοσύνη για την άπειρη αγάπη, την άπειρη ταπείνωση του Δημιουργού μας. Βλέποντας τον βράχο που είχε μπηχθεί ο Τ. Σταυρός να έχει σκιστεί έως τα βάθη της γης, αισθάνεται κάθε πιστός την άπειρη δύναμη που είχε ο Θεάνθρωπος κι όμως αφέθηκε ταπεινά, να τον βασανίσουν και να τον θανατώσουν με τον πιο οδυνηρό και ταπεινωτικό τρόπο που μπορεί να θανατωθεί άνθρωπος. Ο Δημιουργός Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός αποφάσισε να ταπεινωθεί, να ντυθεί κι αυτός τους «δερμάτινους» φθαρτούς χιτώνες για να έλθει να μας σώσει, να γίνει το πρότυπο για τους ανθρώπους, το πρότυπο που ο Πατέρας στο Πρόσωπό του θα έβλεπε τον τέλειο άνθρωπο, όπως τον είχε συλλάβει προπάντων των αιώνων. Η απόφαση αυτή είχε ληφθεί από τον Τριαδικό Θεό προ της δημιουργίας του κόσμου, διότι σαν Παντογνώστης γνώριζε ότι θα χρησιμοποιήσουμε την ελεύθερη μας βούληση για να αυτοκαταστραφούμε, να ζήσουμε στο σκοτάδι διαβαλλόμενοι από τον αρχηγό το σκότους τον διάβολο. Ήλθε και θυσιάστηκε για να μας εξαγοράσει από την αμαρτία και να μας συμφιλιώσει με τον Πατέρα. Αγίασε την ανθρώπινη φύση, την ένωσε με τον Θεό έτσι ώστε να μην μπορεί και να θέλει να αποκοπεί ποτέ από το Θεό και την ανέβασε στα δεξιά του Πατέρα.
Σύμφωνα με τον Άγ. Ιουστίνο Πόποβιτς, ο Τ. Σταυρός προβάλλει ως πηγή δύναμης και ζωής, θυμίζοντάς μας ότι ο δρόμος που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό, περνά μέσα από τη σταύρωση του «εγώ» μας και των αμαρτιών μας. «Υπάρχουν, σημειώνει ο Άγιος χιλιάδες αναμφισβήτητες μαρτυρίες περί της ζωηφόρου και ζωοποιού δύναμης του Τ. Σταυρού του Κυρίου, που είναι εμπειρικές αποδείξεις της αλήθειας του δόγματος του σωτηριώδους σταυρικού θανάτου του Κυρίου, που μπορούμε να δούμε στους βίους των αγίων. Για κάθε άγιο και για όλους μαζί, η δύναμη του Τ. Σταυρού αποτελεί το αήττητο όπλο με το οποίο οι πιστοί νικούμε τους ορατούς και αόρατους εχθρούς της σωτηρίας μας….Θα δείτε, τον Τ. Σταυρό παντού εντός των Αγίων μας : στη συνείδησή τους, στο νου τους, στη θέλησή τους, στο σώμα τους, Θα δείτε τον Τ. Σταυρό σαν αστείρευτη πηγή σωστικών και αγιαστικών δυνάμεων που τους οδηγούν με ασφάλεια από τελειότητα σε τελειότητα, από χαρά σε χαρά, μέχρις ότου τους φέρουν στην Αιώνια Βασιλεία των Ουρανών.»
«Καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον». Όπως σωζόντουσαν από βέβαιο θάνατο οι Ισραηλίτες όταν τους δάγκωνε φίδι, όταν έβλεπαν το χάλκινο ομοίωμα φιδιού, έτσι κι εμείς βλέποντας τον Τ. Σταυρό και πιστεύοντας σε Αυτόν κερδίζουμε την Αιώνια Ζωή, σωζόμαστε και από κάθε δύσκολη περίπτωση. Με τον Τ. Σταυρό διώχνουμε τα δαιμόνια και κάθε αρνητική ενέργεια και οντότητα. Ο Τ. Σταυρός είναι το όπλο κατά του Διαβόλου και μπορούμε αν έχουμε συνειδητή εκκλησιαστική ζωή να απαλλαγούμε από δαιμονικές ενέργειες. Ο Κύριος σαρκώθηκε για να καταργήσει το θάνατο και το κράτος του διαβόλου. Το κατόρθωσε με το σταυρικό Του θάνατο. Ο διάβολος έπεσε στην παγίδα να Τον βάλει στα σπλάχνα του πικράθηκε, μετάνιωσε πικρά. Ο Θεάνθρωπος αναστήθηκε, κατήργησε τον θάνατο-διάβολο, σαν Αθάνατος Θεός – Πηγή Ζωής. Τα πονηρά πνεύματα φοβούνται 3 Μυστήρια 1)Βάπτισμα, 2) Θ. Κοινωνία και 3)Τ. Σταυρό. Τρέμουν την παρουσία του Τ. Σταυρού,«Κύριε, ὅπλον κατὰ τοῦ Διαβόλου τὸν Σταυρόν σου ἡμῖν δέδωκας· φρίττει γὰρ καὶ τρέμει, μὴ φέρων καθορᾶν αὐτοῦ τὴν δύναμιν, ὅτι νεκροὺς ἀνιστᾷ καὶ θάνατον κατήργησε».
Ο Τ. Σταυρός είναι οι δοκιμασίες, τα εμπόδια και οι θλίψεις, που το μεγάλο βάρος τους ακουμπά τους ώμους μας εσωτερικά και εξωτερικά, καθώς βαδίζουμε το δρόμο της συνειδητής εκπλήρωσης των εντολών του Κυρίου. Ένας τέτοιος σταυρός είναι αυτονόητος για τον Χριστιανό. «Όπου υπάρχει Χριστιανός, υπάρχει σταυρός, όπου δεν υπάρχει σταυρός, δεν υπάρχει Χριστιανός» λέγει ο Άγ. Θεοφάνης ο Έγκλειστος. Ατενίζοντας τον Τ. Σταυρό ζούμε την άβυσσο της Θείας αγάπης. «Οπλισμένοι με την δύναμη του Τ. Σταυρού ξεπερνάμε τις θλίψεις, τις δοκιμασίες της καθημερινής μας ζωής μας» λέγει ο Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Ο Τ. Σταυρός μας θυμίζει την άπειρη αγάπη του Κυρίου που έφθασε μέχρι την θυσία αλλά και την Ανάστασή Του και μας δίνει ανέλπιστη χαρά όταν βλέπουμε τον Τ. Σταυρό διότι μέσω Αυτού ήλθε η σωτηρία μας. Ο Τ. Σταυρός μας θυμίζει όλο το έργο της σωτηρίας μας από τον Κύριο, μας δίνει την ελπίδα και τη χαρά της Αιωνίου Ζωής που είναι ο μόνος σκοπός της ύπαρξής μας: «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν· σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν· ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ· Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι᾿ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν». Ο Άγ. Παΐσιος μιλά για τη δύναμη του Τ. Σταυρού: «Γέροντα, φοβάμαι τα ταγκαλάκια». «Τι να φοβηθείς; Τα ταγκαλάκια δεν έχουν καμία δύναμη. Ο Χριστός είναι Παντοδύναμος. Ο πειρασμός είναι σάπιος. Σταυρό δεν φοράς; Τα όπλα του διαβόλου είναι αδύναμα. Ο Χριστός μας έχει οπλίσει με τον Τ. Σταυρό Του. Μόνον όταν αφήνουμε τα όπλα τα πνευματικά, τότε ο εχθρός έχει δύναμη. Ένα μικρό σταυρουδάκι έδειξε ένας Χριστιανός Ιερέας σε έναν μάγο και το έκανε να τρέμει ο δαίμονας που είχε επικαλεστεί με τις μαγείες του.
« Ο Άγ. Παΐσιος απαντά στο ερώτημα γιατί ο διάβολος φοβάται τον Σταυρό: « Όταν ο Χριστός δέχθηκε τους εμπτυσμούς, τα ραπίσματα και τα χτυπήματα, τότε συντρίφτηκε το βασίλειο και η εξουσία του διαβόλου. Η υπομονή είναι η πνευματική άμυνα και η ταπείνωση το μεγαλύτερο όπλο κατά του διαβόλου. Το μεγαλύτερο βάλσαμο της σταυρικής θυσίας του Χριστού είναι που συντρίφτηκε ο διάβολος. Μετά την Σταύρωση του Χριστού, είναι πια όπως το φίδι που του έχει αφαιρεθεί το δηλητήριο ή όπως το σκυλί που του έχουν αφαιρεθεί τα δόντια. Αφαιρέθηκε το φαρμάκι από τον διάβολο, αφαιρέθηκαν τα δόντια από τα σκυλιά, τους δαίμονες, και είναι τώρα αφοπλισμένοι και εμείς με τον Σταυρό οπλισμένοι. Τίποτε, τίποτε δεν μπορούν να κάνουν οι δαίμονες στο πλάσμα του Θεού, όταν δεν τους δώσουμε εμείς δικαιώματα. Μόνο φασαρία κάνουν, δεν έχουν εξουσία».
Ο Τ. Σταυρός έγινε το θυσιαστήριο πάνω στο οποίο τελεσιουργήθηκε η υψίστη θυσία του Θεανθρώπου μας Κυρίου Ιησού Χριστού, με την οποία καθαγίασε τα πάντα, και μας έσωσε από τον αιώνια θάνατο και μας χάρισε την Αιώνια Ζωή. Ο Κύριος δια του Τ. Σταυρού προσέφερε τον Εαυτό Του θυσία στον Θεό Πατέρα. Τα πάντα στην Εκκλησία σφραγίζονται με την Χάρη και τη ζωοποιό δύναμη του Τ. Σταυρού, από τη γέννηση έως το θάνατο.
Ο άνθρωπός πρέπει να ζει σταυρική ζωή, να σταυρώνει συνεχώς το θέλημά του, το «εγώ» του, τα πάθη και να ζει σταυρικά να ενεργεί με αγάπη σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου. Συσταυρώνομαι σημαίνει σταυρώνω τα πάθη μου, τη φιλαυτία μου, που είναι η αδιαφορία και εκμετάλλευση του συνανθρώπου μας, η φιληδονία, η απληστία, η φιλοδοξία, σημαίνει υποφέρω κι εγώ όπως ο Χριστός, νηστεύω, στερούμαι, αγωνίζομαι, φέρω κι εγώ το σταυρό μου.
Αν δεν σταυρώσουμε τη φιλαυτία, αν δεν ταπεινωθούμε, δεν μπορούμε να τηρήσουμε τις Εντολές του Κυρίου, δεν μπορούμε να Τον αγαπήσουμε, αλλά και να αγαπήσουμε τους συνανθρώπους μας και νικούμε τα πάθη μας μόνο με την συνειδητή συμμετοχή μας στα Μυστήρια και όλη την λατρευτική και ποιμαντική ζωή της Εκκλησίας.
Ο Άγ Ιωάννης της Κροστάνδης γράφει: ο Χριστός συνδέεται με τον Σταυρό και του δίνει τη δύναμη νa απομακρύνει τα πάθη, διώχνει του δαίμονες, γαληνεύει κάθε ταραγμένη ψυχή. Σαν ιερέας είχε άπειρες φορές χρησιμοποιήσει τον Τ. Σταυρό για να εκβάλει δαιμόνια και να θεραπεύσει ασθενείς: «Η θαυματουργική κι αποτελεσματική επίδραση του Ζωοποιού Σταυρού στις ψυχές μας, που βασανίζονται από το δηλητήριο του πονηρού, αποδείχνει πεντακάθαρα πως έχουμε ψυχή-πνευματική ύπαρξη. Πως υπάρχουν πονηρά πνεύματα, που βλάπτουν τις ψυχές μας. Πως ο Θεός, Κύριος Ιησούς Χριστός, υπάρχει και βρίσκεται πάντα μαζί μας. Και τέλος πως έχει πραγματικά εξασφαλίσει τη σωτηρία μας με τα πάθη και το θάνατό Του στο Τ. Σταυρό, με τη δύναμη του οποίου έχει καταστρέψει τα όπλα του διαβόλου.
Ο Άγ Ιωάννης της Κροστάνδης γράφει: …Πόσες αποδείξεις για τα πλεονεκτήματα που έχει η πίστη μας υπάρχουν στη θαυματουργική επίδραση του Τ. Σταύρου στη ζωή μας. Δεν είναι εύκολο να κατανοήσουμε πώς ο Χριστός συνδέεται με τον Τ. Σταυρό και μας δίνει τη δύναμη να απομακρύνει τα πάθη, να διώχνει τους δαίμονες, να γαληνεύει την ταραγμένη ψυχή. Μη νομίσεις ότι ο Τ. Σταυρός ή το όνομα του Χριστού θαυματουργούν μόνα τους. Ο Τ. Σταυρός ή το όνομα του Χριστού θαυματουργούν μόνο και εφόσον πιστεύουμε βαθιά μέσα μας τον Κύριο και τον βλέπουμε και τον ζούμε στη Θ. λειτουργία και πάντα εντός της Εκκλησίας Του».
Τον Τ. Σταυρό τον τιμούμε διότι είναι το Ι. Θυσιαστήριο πάνω στο οποίο τελέστηκε η μαρτυρική θυσία του Θεανθρώπου Κυρίου μας Ιησού Χριστού, η οποία επαναλαμβάνεται σε κάθε Θ. Λειτουργία και είναι ζωογόνος και λυτρωτική για όλους μας. Με την σταυρική θυσία ο Κύριος μας ελευθέρωσε από τον διάβολο και το κράτος του, που είναι τα πάθη, η αμαρτία και ο θάνατος. Συμπέρασμα:
· Ο Τ. Σταυρός έγινε και είναι το θυσιαστήριο πάνω στο οποίο τελεσιουργήθηκε η υψίστη θυσία του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, με την οποία καθαγίασε τα πάντα, και μας έσωσε από τον αιώνια θάνατο και μας χάρισε την Αιώνια Ζωή.
· Ο Τ. Σταυρός είναι όλες οι δοκιμασίες, τα εμπόδια και οι θλίψεις, που το μεγάλο βάρος τους ακουμπά στους ώμους μας εσωτερικά και εξωτερικά, καθώς βαδίζουμε το δρόμο της συνειδητής εκπλήρωσης των εντολών του Κυρίου.
· Ο Τ. Σταυρός πάνω στον οποίο ο Κύριος κατέβηκε στον Άδη και τον νίκησε, έγινε για μας τους Χριστιανούς το μεγαλύτερο όπλο μας κατά όλων των δαιμονικών δυνάμεων, γιατί με το όπλο αυτό νικάμε κι εμείς (αρκεί να πιστεύουμε ακράδαντα) κάθε δαιμονική δύναμη και ενέργεια.
Μόνο ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού, σταυρώνοντας, απαρνούμενοι το «εγώ» μας, το δικό μας θέλημα, θα ξεπεράσουμε τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες της ζωής, ακολουθώντας τη ζωή του Πρωτοτύπου μας, του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, θα φθάσουμε στην ανάσταση και ο Χριστιανός ζει ζωή Εσταυρωμένου και Αναστημένου και ακολουθεί τη ζωή του Αρχηγού, του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Θεανθρώπου Χριστού. Στόχος η θέωση, ο νους νεκρωμένος από τα πάθη οφείλει να ζει τη ζωή του Χριστού και να Τον έχει πάντα πρότυπο. Αν οι χριστιανοί αποθαρρύνονται, σημαίνει πως δεν σηκώνουν τον σταυρό τους εκούσια, ευχάριστα και δοξολογικά. Όσο ολόκληρος ο άνθρωπος ποθεί τον Θεό, όσο στ’ αλήθεια αγωνίζεται να απαρνηθεί τον εαυτό του και να ακολουθεί τον Χριστό, να σηκώνει τον Σταυρό του, τότε αληθινά λαμβάνει από τον Χριστό, Θ. Δύναμη. Οφείλουμε και πρέπει να σηκώσουμε το Σταυρό μας ήρεμα με ευχαριστία, να υπομένουμε όλα όσα μας στέλνει ο Θεός, πόνους και θλίψεις, ασθένειες και αδικίες. Αυτό σημαίνει ότι βαδίζουμε αγόγγυστα την τεθλιμμένη οδό, με την στενή πύλη, που όμως διά της Αγίας μας Εκκλησίας οδηγεί με σιγουριά και βεβαιότητα στην Βασιλεία των Ουρανών. Αμήν