«ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΠΛΗΣΙΑΣΕ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ» ΟΜΙΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021)
(Στο τέλος του κειμένου υπάρχει σύνδεσμο για να ακούσετε την ομιλία)
Πατέρες και Αδελφοί ζούμε ακόμα και σήμερα Κυριακή μετά τα Φώτα στο πνεύμα και στην ατμόσφαιρα της Μεγάλης Δεσποτικής Εορτής των Θεοφανείων. Η Βάπτιση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό γίνεται και φέτος για όλους μία συνεχής διαχρονική πρόσκληση της Εκκλησίας για να αναβαπτισθούμε στο μυστήριο της αγάπης του Θεού, να θυμηθούμε το δικό μας βάπτισμα και να το ανανεώσουμε με τον ραντισμό του ιερέως με τον Μ. Αγιασμό. Το Μυστήριο όμως της αγάπης του Χριστού μπορούμε να ζήσουμε μόνο όσοι αναγνωρίζουμε στη ζωή μας την μεγαλειότητα στην ταπείνωση, τον πλούτο στη φτώχεια, την ελευθερία στην υπακοή, την ελπίδα στην ομορφιά. Αυτό έκαναν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας και η εντολή Της είναι να γίνουμε όλοι Άγιοι.
Η συνειδητή συμμετοχή μας στην λατρευτική προσευχή της Εκκλησίας πάντοτε ιδιαίτερα όμως τις άγιες αυτές μέρες, προσφέρει την δυνατότητα να συμφιλιωθούμε με το Θεό, να σπάσουμε τον κλοιό του εγωισμού μας, να ψηλαφήσουμε το πρόσωπο του συνανθρώπου, να γνωρίσουμε ως τέκνα Θεού ότι η μοναδική δικαίωση και σωτηρία, η αιωνία λύτρωση και ζωή, δηλαδή η θέωση μας είναι ο μόνος Αληθινός Θεός, ο Χριστός, “ο εν φιλανθρωπία περιλαβών και ενυποστήσας Εαυτώ ημας” (Μαξίμου Ομολογητού) στο Θεανθρώπινο Σώμα Του, την Αγία Εκκλησία».
Τονίστηκε μεταξύ των άλλων την ημέρα της Εορτής των Φώτων ότι ο Μ. Αγιασμός που μας αξίωσε ο Θεός να κάνουμε και να κοινωνήσουμε από Αυτόν δεν είναι απλά ένα σύμβολο, όπως διάφοροι “μοντέρνοι” νεοέλληνες πιστεύουν, ούτε λειτουργεί αυτός μαγικά αλλά αποτελεί μέρος της ουσία της Χριστιανικής Πίστεως και ζωής μας. Μέσω του Παναγίου Πνεύματος, και το νερό, όπως προηγούμενος σε κάθε Θ. Λειτουργία «το ψωμί και το κρασί» έγιναν όχι συμβολικά, αλλά πραγματικά Σώμα και Αίμα Χριστού, έτσι και το νερό αν και συστατικά παραμένει νερό, εντούτοις έγινε και διατηρείται ως Αγιασμός φάρμακο για κάθε ασθένεια και ως ένας ακόμα ολετήρας των δαιμονικών δυνάμεων και του κακού στο κόσμο μας.
Κλείνει λοιπόν σήμερα αυτός ο εορτολογικός κύκλος που άρχισε από την Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα και αρχίζει η περίοδος της δράσεως και διδασκαλίας του Χριστού. Στο θέμα αυτό αναφέρεται η σημερινή περικοπή του Ευαγγελίου: Ακούσαμε σήμερα από τον Ι. Άμβωνα, το διαχρονικό κατηχητικό στόμα της Εκκλησίας, ότι όταν ο Κύριος πληροφορήθηκε ότι ο Ιωάννης παραδόθηκε, αναχώρησε στη Γαλιλαία και εγκατέλειψε τη Ναζαρέτ, ήλθε και κατοίκησε στην Καπερναούμ, μια παραθαλάσσια πόλη στα όρια της γης του Ζαβουλών και του Νεφθαλείμ και έτσι εκπληρώθηκε και πάλι η προφητεία του Προφήτου Ησαΐου (Ε΄ Ευαγγελιστού)που λέει «Γη Ζαβουλών και γη Νεφθαλείμ, που σάς χωρίζει η θάλασσα και βρίσκεστε στην αντίπερα όχθη του Ιορδάνη, γι αυτό και ονομάζεστε Γαλιλαία των εθνών, ο λαός που κάθεται στο σκοτάδι είδε φως μεγάλο και σ’ εκείνους που καθόταν στην χώρα και στη σκιά του θανάτου, φώς ανέτειλε γι’ αυτούς».
Θα ρωτήσει εύλογα κάποιος. Γιατί έφυγε ο Κύριος; Την απάντηση μάς την δίνει ο Ι. Χρυσόστομος, που μάς λέει, πως αυτό έγινε, για να μάς διδάξει, ότι θα πρέπει να φεύγουμε από εκεί που υπάρχουν πειρασμοί και αυτό είναι ένα ακόμα σημερινό μήνυμα της Εκκλησίας, Να φεύγουμε από εκεί που υπάρχουν πειρασμοί. Από τότε άρχισε ο Χριστός να κηρύσσει και να λέει «Μετανοείτε, γιατί πλησίασε η Βασιλεία των ουρανών». Πάνω στην φράση αυτή θα μου επιτρέψετε να εστιάσω για λίγο μερικές σκέψεις μου.
Αρχικά, ο Κύριος ξεκινά σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αφού συνελήφθη ο Ιωάννης ο Βαπτιστής από τον Ρωμαίο Ηγεμόνα, τερματίζοντας ουσιαστικά το έργο του. Έπρεπε δηλαδή να σταματήσει ο Τίμιος Πρόδρομος για να αρχίσει ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, διαφορετικά δεν θα ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ο Πρόδρομος Πρόδρομος Χριστού αλλά συνοδοιπόρος. Έπρεπε να σωπάσει και ο τελευταίος Προφήτης για να ακουστεί πλέον απευθείας η φωνή του Λόγου. Έπρεπε να σβήσει το λυχνάρι πρώτα κι έπειτα να ανατείλει το αληθινό φως.
Ξεκινά το κήρυγμα από σήμερα ο Χριστός, με τα ίδια ακριβώς λόγια του Τιμίου Προδρόμου: «Μετανοείτε, γιατί πλησίασε η Βασιλεία των ουρανών». Αυτή η κίνηση της ενάρξεως του σωτηρίου έργου του Χριστού με τα λόγια «Μετανοείτε, γιατί πλησίασε η Βασιλεία των ουρανών».
μας δείχνει, 1) ότι ο Κύριος ήταν ο Ίδιος που διά στόματος των προφητών καλούσε τον λαό σε μετάνοια. 2) ότι η μετάνοια είναι κλειδί της Βασιλείας των Ουρανών, 3) ότι αυτή η Βασιλεία των Ουρανών έχει ήδη έλθει και βρίσκεται μέσα μας και εμείς σε Αυτήν στην Αγία μας δηλαδή Εκκλησία, και 4) ότι για να κατορθωθεί αυτή η μεταστροφή της ανθρωπότητας εργάζεται συνεχώς ο Θεός από καταβολής κόσμου, όπως αγωνίστηκαν οι δίκαιοι της Π. Διαθήκης, όπως προείπαν οι Προφήτες, όπως σαρκώθηκε ο Χριστός, όπως δίδαξε, θεράπευσε, όπως σταυρώθηκε, αναστήθηκε και αναλήφθηκε για την δική μας σωτηρία, μία σωτήρια την οποία κήρυξαν οι Άγ Απόστολοι, θυσιάστηκαν οι μάρτυρες και νεομάρτυρες, και όπως αγωνίστηκαν και θα αγωνίζονται όλοι οι πιστοί όλων των εποχών.
Η σημερινή Κυριακή μετά τα Φώτα μάς οδηγεί στο να σκεφθούμε, ότι βρισκόμαστε στην αρχή νέας χρονιάς και οφείλουμε να ξεκινήσουμε την νέα, ανανεωμένη πνευματική μας πορεία με την ευλογημένη μετάνοια. Όχι απλά να ακούσουμε, αλλά να υπακούσουμε και να υλοποιήσουμε την Θεία Διδαχή και Θ. Εντολή τού Κυρίου που μάς καλεί να μετανοήσουμε να αλλάξουμε νοοτροπία, σκέψεις και ζωή και να εναρμονιστούμε χωρίς προϋποθέσεις στο θέλημα μόνο του Θεού. Καμιά αμαρτία δεν είναι τόσο μεγάλη, ώστε να ξεπερνά το μέγεθος της αγάπης Του Θεού. Καμιά αμαρτωλή πράξη δεν είναι τόσο βαριά, που να ξεπερνά τον όγκο του Θείου ελέους.
Η σημερινή Κυριακή επίσης μάς οδηγεί στο να σκεφθούμε, ότι η μετάνοιά μας πρέπει να είναι πραγματική, καθημερινή, συνεχόμενη και όχι περιστασιακή. Η μετάνοια όλων είναι το πρώτο και το μεγάλο ζητούμενο. Μόνο η μετάνοια μπορεί να μάς βγάλει από τα πολλαπλά και όλο αυξανόμενα αδιέξοδα της σύγχρονης ταραγμένης εποχής μας και μπορεί να μάς οδηγήσει στην σωτηρία. Πνευματικοί άνθρωποι της εποχής μας σημειώνουν και η πανδημία είναι αποτέλεσμα της απουσίας της μετάνοιας μας και του υπερτονισμού του ΥΠΕΡ ΑΝΘΡΩΠΟΥ που είχε θεοποιήσει τον εαυτό του και τα επιτεύγματα του.
Η σημερινή Κυριακή μετά τα Φώτα μάς οδηγεί στο να σκεφθούμε ότι η ζωή μας μακριά από τον Χριστό ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΚΟΤΑΔΙ. Ένα σκοτάδι, όπως εκείνο στο οποίο ζούσαν οι λαοί εκείνοι, που κατοικούσαν στις πέρα από τον Ιορδάνη περιοχές, για τούς οποίους ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο.Ο Αληθινός Θεός, ο Αιώνιος Φωτοδότης Χριστός μας ήλθε στην γη και μας λέει ο Ίδιος: «Μετανοείτε, γιατί πλησίασε η Βασιλεία των Ουρανών» και «Εγώ είμαι το Φως του Κόσμου. Όποιος με ακολουθεί, δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα φωτίζεται άπλετα από το Φως της ζωής» (Ιωάν,Η΄,12). Ο Χριστός ήλθε στη γη, για να διαλύσει και να εξουδετερώσει τα απύθμενα πνευματικά σκοτάδια της γης. Ήλθε στη γη για να μας βγάλει από το σκοτάδι και να μας εισάγει στο φως της Θείας Του Βασιλείας, και αν η ζωή του ανθρώπου χωρίς το φυσικό φως είναι δύσκολη, μαρτυρική, γίνεται ασύγκριτα πιο δύσκολη, πιο μαρτυρική, χωρίς την παρουσία του Χριστού. Ο Τριαδικός Θεός είναι ΦΩΣ. Το φως το αληθινό. Στον Θεό δεν υπάρχει κανένα σκοτάδι, όπως διακηρύττει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Άρα λοιπόν και εμείς έχοντας κοινωνία και ένωση με τον Τριαδικό Θεό, μέσα στην Εκκλησία Του, την πηγή του Φωτός, ζούμε μέσα στο Φως.
Η εποχή μας, δεν μπορεί να καυχηθεί για τον πνευματικό της φωτισμό, παρ’όλες τις γνωσιολογικές, επιστημονικές, τεχνικές, ηλεκτρονικές και λοιπές επιτεύξεις της. Έχουμε ανάγκη από Φως, από Φως πνευματικό. Και τι κρίμα λεγόμενοι πνευματικοί άνθρωποι τύπου «Μόσιαλου», σκοτισμένοι στο νου και στην καρδιά να υβρίζουν και να απαξιώνουν το Φως της Εκκλησίας, το Φως του Χριστού, το Φως της Θ. Ευχαριστίας και της Θ. Κοινωνίας εκπληρώνοντας βέβαια αλλότριους δαιμονικούς σκοπούς και να δημιουργούν συνειδησιακά προβλήματα στους συνανθρώπους μας. Το σύγχρονο παγκόσμιο δράμα των ανθρώπων, που είναι αναμφισβήτητο και πανθομολογούμενο, οφείλεται στο ότι αντί να επιλέγουμε το ΦΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ το οποίο οφείλει να φαίνει πάσι επιλέγουμε συνειδητά το σκοτάδι. Την αλήθεια αυτή της επιλογής μας την σημειώνει ο αγαπημένος μαθητής ο Απόστολος και Ευαγγελιστής του Χριστού ο Θεολόγος Άγ. Ιωάννης όταν κάνει την θλιβερή διαπίστωση, ότι: «Αυτό είναι το πρόβλημα κρίσεως της ανθρωπότητας, ότι ενώ ο Ιησούς Χριστός που είναι το Αιώνιο Φως ήλθε στον κόσμο, οι άνθρωποι αγάπησαν γιατί δεν έχουν και δεν θέλουν μετάνοια, πιο πολύ το σκοτάδι, από το φως» (Ιωάννου, Γ, 12).
Ας συνεχίσουμε λοιπόν εμείς, «όσοι πιστοί» να είμαστε όπως οι μπαταρίες στην πηγή της ενέργειας συνδεδεμένοι στον Φωτοδότη Κύριό μας. Μόνο κοντά Του θα μπορέσουμε να παραμείνουμε αληθινά φωτόμορφα τέκνα της Εκκλησίας. Μόνο Κοντά Του θα καταφέρει ο σύγχρονος κόσμος μας σε προσωπικό, οικογενειακό, κοινωνικό, εθνικό και πανανθρώπινο επίπεδο να γίνει πιο φωτεινός, πιο λαμπρός, πιο όμορφος, πιο καλύτερος, πιο καινούργιος, και τότε θα έχει πάρει νόημα, ουσία, χρώμα και περιεχόμενο αυτός ο κόσμος και η ζωή μας. Ας αφήσουμε αβίαστα τις ψυχές μας να αντλούν πνευματικό φως, να δέχονται το Φως της ζωής, να αστράφτουν από πνευματικό Φως μέσα από το ιλαρό Φως της Εκκλησίας. Ας μην απομακρυνόμαστε από την Αγία μας Εκκλησία, από τα Άγια Μυστήρια Της, από την Χάρη του Παρακλήτου, από εκεί που είναι ο Χριστός που μας περιμένει και παρατείνεται στους αιώνες. Μακάρι, όσο θα ζούμε στην ζωή αυτή και όσο θέλει ο Θεός, μέσα από όποιους κινδύνους και πειρασμούς να ζούμε μόνο μέσα στην Θεία Χάρη Του, λουσμένοι από το Θείο Φως και έτσι θα έχουμε κάθε ευλογία, ουράνια και επίγεια.
Πατέρες και Αδελφοί μου νέα χρονιά.
Ας ανοίξουμε τα πνευματικά μας αισθητήρια, και ας βάζουμε κάθε μέρα αρχή μετανοίας, ακολουθούντες το παράδειγμα του Κυρίου μας, ώστε να γίνουμε κοινωνοί του Ανεσπέρου Φωτός και της ανεξάντλητης χαράς και ελπίδας της Αναστάσεως Του. Αμήν.
Παρακολουθήστε την ομιλία από το κανάλι μας στο YouTube
