13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1822 – Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΜΑΣ
13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1822 – Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΜΑΣ
Στις 13 Ιανουαρίου του 1822 η A’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου καθιερώνει τη Γαλανόλευκη ως επίσημο σύμβολο του επαναστατημένου γένους των Ελλήνων. Η Α’ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου (20 Δεκεμβρίου 1821 – 15 Ιανουαρίου 1822) ήταν η 1η συνέλευση νομοθετικού σώματος του νέου Ελληνικού κράτους, και έλαβε χώρα στη σημερινή περιοχή της Νέας Επιδαύρου Αργολίδας. Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος.
Κατά τη διάρκειά της, καθιερώθηκαν επίσης ο τύπος και τα χρώματα της πρώτης Ελληνικής Σημαίας – κυανό και λευκό. Το ημερολόγιο έγραφε 13 Ιανουαρίου 1822 όταν η γαλανόλευκη καθιερώθηκε ως επίσημο σύμβολο του επαναστατημένου Γένους των Ελλήνων. Στις 15 Μαρτίου του ίδιου έτους 1822 το Εκτελεστικό Σώμα (Κυβέρνηση), που είχε αναλάβει την προσωρινή διοίκηση της Ελλάδας, όρισε με το Διάταγμα 540 τρεις τύπους σημαιών: μια Σημαία ξηράς και δυο θαλάσσης, (1 για το πολεμικό και 1 για το εμπορικό ναυτικό) .
Η Σημαία Ξηράς είχε σχήμα τετράγωνο, κυανό και έφερε έναν λευκό σταυρό που κάλυπτε όλη της την επιφάνεια. Οι Σημαίες θαλάσσης είχαν την ίδια μορφή που διαθέτει η σημερινή Εθνική Σημαία. Μοναδική διαφορά η Σημαία εμπορικού ναυτικού ήταν η αντιστροφή των χρωμάτων (κυανό αντί λευκού) στη θέση του Σταυρού. Η σημαία των εμπορικών πλοίων εξομοιώθηκε με εκείνη των πολεμικών το 1828, όταν αναγνωρίστηκε ότι τα εμπορικά πλοία είχαν λάβει μέρος στον αγώνα ως πολεμικά.
Η Εθνική μας Σημαία τροποποιήθηκε έκτοτε αρκετές φορές, κυρίως ως συνέπεια των πολιτειακών μεταβολών, χωρίς ποτέ να μεταβληθεί ριζικά.
Το 1833 προστέθηκε στις Σημαίες Ξηράς και Πολεμικού Ναυτικού ο βαυαρικός θυρεός, ο οποίος διατηρήθηκε μέχρι την ανατροπή του Όθωνα τον Οκτώβριο του 1862. Με την άφιξη του Γεωργίου Α΄, το 1863, περιελήφθη στις Σημαίες το «Στέμμα» το οποίο παρέμεινε μέχρι το 1924. Από το 1864 η Σημαία για τα τάγματα Πεζικού αποτελείτο από μεταξωτό ύφασμα που έφερε τριγύρω χρυσά κρόσσια και στο κέντρο του λευκού σταυρού την εικόνα του προστάτη της, Αγίου Γεωργίου.
Οι πολεμικές Σημαίες που ισχύουν σήμερα είναι για το Ναυτικό η Εθνική Σημαία, και για τον Στρατό Ξηράς και την Πολεμική Αεροπορία ο τύπος της ορθογώνιας κυανής με τον λευκό Σταυρό που εκτείνεται μέχρι τις πλευρές της, χωρίζοντάς την σε 4 ίσα τμήματα. Στο κέντρο του Σταυρού, η Σημαία του Στρατού Ξηράς φέρει την εικόνα του Αγ. Γεωργίου, η δε Σημαία της Π. Αεροπορίας την εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ.
Στην Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου γράφτηκε η «Διακήρυξις της Εθνικής Συνελεύσεως» με την καθοριστική συμβολή του Αναστάσιου Πολυζωίδη, ορίστηκε ο τρόπος της προσωρινής λειτουργίας του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους και ψηφίστηκε την 1 Ιανουαρίου 1822 το Α’ Σύνταγμα της Ελλάδας, ή «Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος», ή «Προσωρινό Πολίτευμα» κείμενο του Ιταλού Vincenzo Gallina μαζί με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον Θεόδωρο Νέγρη. Την Επιτροπή που είχε οριστεί από την Εθνική Συνέλευση για τη συγγραφή του συντάγματος αποτελούσαν οι: Θεόδωρος Νέγρης, Γεώργιος Αινιάν, Δρόσος Μανσόλας, Ιωάννης Ορλάνδος, Πέτρος Σκυλίτζης, Α. Μοναρχίδης, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Ι. Κωλέτης, Φώτιος Καραπάνου, Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ’, Πανούτζος Νοταράς και Α. Κανακάρης.
Σε αυτό το Σύνταγμα, ορίστηκε και το Εθνικό Σύμβολο, η Ελληνική Σημαία. Το Σύνταγμα που ψηφίστηκε προέβλεπε προστασία των ατομικών ελευθεριών, την αντιπροσωπευτική αρχή καθώς και της διάκριση των εξουσιών. Ορίστηκε ότι η «Διοίκησις» θα γινόταν από το «Βουλευτικόν» το «Εκτελεστικόν», ενώ το «Δικαστικόν» θα ήταν ανεξάρτητο όργανο. Η απονομή δικαιοσύνης προβλεπόταν από τα «Κριτήρια-Δικαστήρια.