Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ «ΑΙΩΝΙΟ ΖΩΗ»
Συνήθως όταν ακούμε να γίνεται λόγος για την «ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ», πολλοί σκεπτόμαστε ότι αυτή αρχίζει μετά τον φυσικό μας θάνατο. Στην πραγματικότητα όμως η «ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ» έχει αρχίσει ήδη από αυτή τη ζωή. Έχει αρχίσει από τον θάνατο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και από την Ζωηφόρο Τριήμερη Ανάστασή Του και σε αυτή την πορεία του Κυρίου μας μετέχουμε όλοι , όταν συσταυρούμεθα και συνανιστάμεθα μαζί Του. Συνεπώς Η συμμετοχή μας στο Ι. Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας της Εκκλησίας μας είναι μετοχή και συμμετοχή στην «ΑΙΩΝΙΟ ΖΩΗ».
Πολλές φορές, μέσα στην ένταση της καθημερινής βιοπάλης, αυτές οι μεγάλες αλήθειες αδυνατίζουν καθώς δε σκεπτόμαστε πόσο έντονα το κακό μας μαγνητίζει προς τα κάτω, διερωτώμεθα: Μπορεί να βρισκόμαστε ήδη από το βάπτισμά μας στην «ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ»; Έχει αρχίσει και για μας αυτή η ζωή;
Ο Κύριος στην Αρχιερατική Προσευχή Του με σαφήνεια είπε: «Αύτη εστίν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». Που σημαίνει ότι η «ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ» συνίσταται σε αυτήν ακριβώς τη γνώση, σε αυτή την ουσιαστική, βαθειά εμπειρία του Αληθινού Θεού και Κυρίου μας Ιησού Χριστού, του Σωτήρος, τον οποίον απέστειλε Εκείνος και ο Οποίος βρίσκεται μέσα στο Σώμα Του την Αγία μας Εκκλησία.
Η «γνώση» στην οποία αναφέρεται ο Χριστός δεν σημαίνει ιδέες αόριστες, λόγια και φιλοσοφικές φλυαρίες, που απομνημονεύουμε και απαγγέλλουμε, πολλές φορές μηχανικά. Πρόκειται για μία άλλη «γνώση», διαφορετικής ποιότητας. Ο Απ. Παύλος, ο οποίος έζησε όσο ελάχιστοι αυτή την βαθειά εμπειρία της «ΑΙΩΝΙΑΣ ΖΩΗΣ», ζώντας εν Χριστώ, σημειώνει με έντονο τρόπο: «Του γνώναι αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος τω θανάτω αυτού». Ειδικά η γνώση του Θεού δεν είναι η γνώση του νου, η γνώση της διάνοιας, η γνώση των σοφών, αλλά είναι μία γνώση βιωματική, που αποκτάται, μέσα από την συνειδητή σχέση μας με την Εκκλησία και την όλη Λατρευτική και πνευματική ζωή και δράσεις Της και όταν αποδεχόμαστε τη θυσία του Κυρίου μας μέσα από την Θ Ευχαριστία, και επίσης όταν συμμορφωνόμαστε με το Άγιο θέλημά Του, και ανταποκρινόμαστε στην δική Του αγάπη. Πρόκειται δηλαδή για μετοχή και συμμετοχή μας σε μία προσωπική κοινωνία με τον Θεό της αγάπης. Αυτή τη γνώση δεν κατορθώνουμε να την αποκτήσουμε με τίποτε άλλο παρά μόνο με την ουσιαστική, βιωματική προσέγγιση μας στα Ι. Μυστήρια της Εκκλησίας, Αυτή τη γνώση την εξασφαλίζει μόνο η Χάρις του Θεού δια του Αγ Πνεύματος.
Η σκέψη όμως περί ΑΙΩΝΙΑΣ ΖΩΗΣ δεν σημαίνει φυγή από την καθημερινότητα της ζωής, από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που επιφυλάσσει για τον καθένα μας η γήινη πραγματικότητα. ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ σημαίνει μια διάθεση ρεαλισμού, για να ζήσουμε σωστά το εδώ και το τώρα, με προοπτική όμως την Αιωνιότητα έτσι όπως δίδαξαν και έζησαν η Παναγία και οι Άγιοι που δείχνουν τον δρόμο και της δικής μας πορείας και ζωής . Αμήν