ΑΠΟ ΤΟ « FACE TO FACE»…ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΙΑ ΤΟΥ «FACEBOOK!!!»
Είναι θλιβερή η διαπίστωση πως όπου και αν σταθείς και όπου και αν βρεθείς βλέπεις τριγύρω σου ανθρώπους να είναι κολλημένοι στην οθόνη του κινητού τους. Στο δρόμο, στις πλατείες, στα μαγαζιά, στις αίθουσες, παντού. Πολλές φορές μάλιστα μου έχουν πει αρκετοί φίλοι πόσο ανασφαλείς αισθάνονται όταν κατά λάθος ξεχάσουν το κινητό τους. Αυτό συμβαίνει από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού έως την τρίτη ηλικία. Όλη μέρα ( και σε πολλές περιπτώσεις και όλη νύκτα ) με ένα κινητό στο χέρι. Συμβαίνει ακόμα να επικοινωνούν τα μέλη της οικογένειας με μηνύματα. Ακόμα και μέσα στο ίδιο το σπίτι! Τι θλιβερή πραγματικότητα!Τα τελευταία χρόνια καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια να οικοδομηθεί μια απρόσωπη κοινωνία. Να μετατραπούμε από πρόσωπα μοναδικά και ανεπανάληπτα σε μάζες και αριθμούς. Δυστυχώς με μεγάλη επιτυχία. Στη βιομηχανία των νέων τεχνολογιών επενδύονται κάθε χρόνο πολλά εκατομμύρια ευρώ. Όλοι μας δαπανούμε χρόνο και χρήματα για να δικτυωθούμε επαρκώς. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επικρατεί πανικός, συνωστισμός. ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
« Tο να είσαι διάσημος στο facebook, είναι σαν να είσαι πλούσιος στη monopoly». Είναι αλήθεια πως ο αριθμός των φίλων στο facebook ή ο αριθμός των likes αποτελούν για κάποιους σημαντικούς δείκτες στη ζωή τους και ενισχύει την αυτοπεποίθησή τους ή καλύτερα τον εγωισμό τους. Ο χώρος και ο τρόπος του διαδικτύου δημιουργεί την αίσθηση της ελευθερίας που καταντά ασυδοσία. Είναι πολύ εύκολο να κρύβεσαι πίσω από μια οθόνη και να περιεργάζεσαι τα πάντα και τους πάντες. Είναι πολύ συνηθισμένο να ενισχύεται η ανωνυμία και να γίνεται ανεκτή και οικεία η παρανομία ή ακόμα και η ανωμαλία. Πολλά ναυάγια οικογενειών ξεκινούν μέσα στο διαδίκτυο. Πολλές τραγωδίες παίζονται με φόντο το facebook. Και όλα αυτά γιατί ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ. Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως όλα αυτά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ και δεν βοηθούν ούτε ωφελούν τις διαπροσωπικές σχέσεις. Η αληθινή φιλία προϋποθέτει την Αγάπη. H Αγάπη είναι κόπος και θυσία, είναι μέριμνα–ενδιαφέρον. Δεν είναι το πάτημα ενός κουμπιού, ούτε μια κοινοποίηση στο τοίχο των social media, ούτε ένα like που γίνεται για τα μάτια του κόσμου.
Τότε γιατί η τρέλα του διαδικτύου; Γιατί η προσπάθεια προβολής και έκθεσης του εαυτού μας, γιατί η ανάγκη να αποκτήσω πολλούς ακόλουθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Δύο είναι τα πράγματα που χαρακτηρίζουν αυτή την τρέλα. Ο ΑΜΕΤΡΟΣ ΕΓΩΪΣΜΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΟΥΜΕ. Ο μεγαλύτερος εχθρός της φιλίας, της αγάπης και των διαπροσωπικών σχέσεων είναι ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ . Όσο περιορίζεται ο εγωισμός τόσο αυξάνουν οι αληθινές και ουσιαστικές σχέσεις των ανθρώπων. Ο εγωισμός και η αγάπη είναι αντιστρόφως ανάλογες έννοιες.Αισθάνομαι και φρονώ πως μέσα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ενισχύεται η φιλαυτία και ο εγωισμός μας. Η ανωνυμία διασφαλίζει και την ανευθυνότητα. Πως είναι εύκολο αφού είναι δωρεάν και προσιτό να ξεφύγει κανείς, να χάσει το μέτρο. Θέλει πολύ προσοχή και αληθινή ισορροπία η υγιής παρουσία μας στο διαδίκτυο. ΕΠΕΙΤΑ Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ. Αρκετοί συνάνθρωποι μας βιώνουν μια αβάσταχτη μοναξιά. Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μόνοι… Ακόμα και μέσα στην οικογένεια … Πολλές φορές μέσα στο γάμο!!!Η μόνη διέξοδος φαντάζει πως είναι η παρουσία στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Η ψευδαίσθηση της επικοινωνίας με άλλα πρόσωπα και η ελευθερία της έκφρασης, η επαφή με άλλους μέσω φωτογραφιών, ξεγελά τα άτομα νομίζοντας ότι έχουν φίλους, ότι βρίσκουν απαντήσεις στα προβλήματά. Αλλά έτσι ενισχύεται η μοναξιά και μεγαλώνει το κενό. Η μη ουσιαστική επικοινωνία αλλά ένα κρυφοκοίταγμα στις ζωές των άλλων δεν αναπληρώνει το κενό στη ζωή κανενός. Προσοχή λοιπόν το διαδίκτυο να μην αντικαταστήσει τις διαπροσωπικές σχέσεις, την ανάγκη επαφής με τους συνανθρώπους μας αλλά να παραμείνει ένα εργαλείο για τη δουλειά δίχως να μας καταδυναστεύει. Να μην αποτελεί ένα μέσο κουτσομπολιού αλλά μέσο ενημέρωσης χρήσιμων πληροφοριών. Το κάθε τι ορίζεται από τη χρήση του.