Η ΠΝΟΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
† ΑΡΧΙΜ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΙ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.
Το Άγ. Πνεύμα είναι ο Θεός, το 3ο Πρόσωπο της Αγ. Τριάδος, παντοδύναμο όπως ο Πατέρας και ο
Υιός. Το Αγ. Πνεύμα ζωογονεί, εμψυχώνει και ενδυναμώνει τα πλάσματα. Αυτό δίνει στα ζώα τη ζωή, στους ανθρώπους το νου και στους χριστιανούς την ανώτερη ζωή, την πνευματική. Αυτό φωτίζει τον άνθρωπο και τον
βοηθάει να μπει στη βασιλεία των Ουρανών. Το Αγ. Πνεύμα δίνεται στον καθένα μας όχι σύμφωνα με την αξία των καλών έργων του, αλλά δωρεάν, σύμφωνα με το έλεος του Θεού, για τη σωτηρία του. Τι χ αρ ίζει στον άνθρ ωπ ο το Ά γ . Πνεύμα ;
1. Όταν κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο, μας δίνει πίστη και φωτισμό. Χωρίς Αυτό, κανείς δεν μπορεί να έχει αληθινή και ζωντανή πίστη. Χωρίς το φωτισμό Του, και ο πιο σοφός και μορφωμένος άνθρωπος είναι ολότελα τυφλός ως προς τα έργα του Θεού και την κτίση Του. Απεναντίας, το Αγ Πνεύμα μπορεί να φωτίσει εσωτερικά και τον πιο αμόρφωτο και απλοϊκό άνθρωπο, να του αποκαλύψει άμεσα τα έργα του Θεού και να του προσφέρει τη γλυκιά γεύση της βασιλείας Του. Ο άνθρωπος που έχει μέσα του το Αγ. Πνεύμα, αισθάνεται στην ψυχή του ένα ασυνήθιστο φως, που του ήταν ολότελα άγνωστο μέχρι τότε.
2. Το Αγ. Πνεύμα γεννάει στην καρδιά του ανθρώπου την αληθινή αγάπη. Η αληθινή αγάπη είναι σαν μία καθαρή φωτιά, μία πηγή θερμότητας, που ζεσταίνει την καρδιά. Είναι μία ρίζα, που βλαστάνει μέσα στην καρδιά όλα τα καλά έργα. Για τον άνθρωπο που έχει ζωογονηθεί από την αληθινή αγάπη, τίποτα δεν είναι δύσκολο, φοβερό ή αδύνατο. Γι’ αυτόν κανένας νόμος δεν είναι βαρύς, καμιά εντολή δεν είναι ανεφάρμοστη. Όλα του είναι εύκολα.
Η πίστη και η αγάπη, που χαρίζει στον άνθρωπο το Άγ. Πνεύμα, είναι τόσο μεγάλα και δυνατά όπλα στα χέρια του, που, αν τα έχει, μπορεί εύκολα, άνετα, με χαρά και γαλήνη να βαδίσει το δρόμο που βάδισε ο Χριστός.
3. Το Άγ. Πνεύμα δίνει στον άνθρωπο δύναμη, για να αντιστέκεται στους πειρασμούς του κόσμου. Έτσι, χρησιμοποιεί βέβαια τα επίγεια αγαθά, αλλά σαν περαστικός ταξιδιώτης, χωρίς να κολλάει σ’ αυτά την καρδιά του. Αντίθετα, ο άνθρωπος που δεν έχει μέσα του Άγ. Πνεύμα, όσο μορφωμένος και έξυπνος κι αν είναι, μένει πάντα δούλος και αιχμάλωτος του κόσμου.
4. Δίνει στον άνθρωπο και σοφία. Αυτό το βλέπουμε κατεξοχήν στους Αγ. Αποστόλους, που, πριν λάβουν το Άγ. Πνεύμα, ήταν αγράμματοι, απλοϊκοί άνθρωποι, ύστερα όμως κανείς δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί στη σοφία και τη δύναμη του λόγου τους. Το Άγ. Πνεύμα χαρίζει σοφία, όχι μόνο στα λόγια του ανθρώπου, αλλά και στις πράξεις. Εκείνος που έχει μέσα του το Αγ. Πνεύμα, πάντα θα βρει το χρόνο και τον τρόπο να φροντίσει για τη σωτηρία του, ακόμα και μέσα στο θόρυβο του κόσμου.
5. Χαρίζει την αληθινή χαρά, την καρδιακή ευτυχία και την ασάλευτη ειρήνη. Ο άνθρωπος που δεν έχει μέσα του Άγ. Πνεύμα, ποτέ δεν μπορεί να χαρεί αληθινά, να ευχαριστηθεί καθαρά, να νιώσει την ειρήνη που γλυκαίνει την ψυχή. Κάπου- κάπου χαίρεται, αλλά αυτή η χαρά του είναι στιγμιαία. Κάπου-κάπου διασκεδάζει. Μα οι διασκεδάσεις είναι κενές, ανούσιες, και μετά απ’ αυτές τον κυριεύει μία ακόμα μεγαλύτερη στενοχώρια. Κάπου- κάπου είναι ήρεμος, η ηρεμία δεν είναι η πνευματική ειρήνη, είναι νάρκη ψυχής, και αλίμονο σε εκείνον που δεν προσπαθεί και δεν θέλει να ξυπνήσει από αυτή τη νάρκη!
6. Δίνει την αληθινή ταπείνωση. Ο άνθρωπος, ακόμα και ο πιο γνωστικός, δεν μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό του όσο πρέπει, αν δεν έχει μέσα του Άγ Πνεύμα. Χωρίς Θεία Βοήθεια του Παρακλήτου, δεν μπορεί να δει την πραγματική κατάσταση της ψυχής του. Αν είναι τίμιος και κάνει κανένα καλό στους συνανθρώπους του, νομίζει πως είναι δίκαιος ή και σε σύγκριση με τους άλλους, είναι τέλειος και πως δεν του χρειάζεται τίποτα άλλο, αυτό όμως είναι δαιμονική πλάνη.
Το Άγ. Πνεύμα, όταν κατοικήσει μέσα μας, αποκαλύπτει όλη την εσωτερική μας φτώχεια και αδυναμία. Και ανάμεσα στις αρετές μας, προβάλλει όλες τις αμαρτίες μας, την αμέλειά μας, την αδιαφορία μας για τη σωτηρία των άλλων, την ιδιοτέλειά μας ακόμα και εκεί που φαινόμαστε μεγαλόψυχοι, την παχυλή φιλαυτία μας ακόμα και εκεί που ποτέ δεν την υποπτευόμασταν. Το Άγ. Πνεύμα μας τα δείχνει όλα, όπως πραγματικά είναι και τότε αρχίζουμε ν’ αποκτάμε την αληθινή ταπείνωση. Τότε αρχίζουμε να χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στις δικές μας δυνάμεις και αρετές. Τότε αρχίζουμε να θεωρούμε τον εαυτό μας χειρότερο από τους άλλους ανθρώπους. Ταπεινωμένοι μπροστά στον Κύριό μας Ιησού Χριστό, αρχίζουμε να μετανοούμε ειλικρινά, να ελπίζουμε μόνο σε Εκείνον και να μετέχουμε συνειδητά στη ζωή και στη πορεία της Αγίας Εκκλησίας και δεν σταματούμε να λαμβάνουμε για την σωτηρία της ζωής μας την Χάρη του Παρακλήτου μόνο μέσα από όλη την Μυστηριακή και Λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας. Μην ξεχνούμε ποτέ ότι οι δαίμονες γνωρίζουν να ψάλλουν, να θεολογούν καλύτερα απ’ όλους τους θεολόγους του κόσμου, να αγρυπνούν και να νηστεύουν περισσότερο από όλους τους μοναχούς, δεν κοιμούνται ποτέ, δεν τρώνε ποτέ, πιστεύουν στον Θεό κλπ. Ένα έργο δεν μπορούν να κάνουν γιατί απουσιάζει ο Παράκλητος, δεν μπορούν να ταπεινωθούν.
7. Το Άγ. Πνεύμα μας διδάσκει, τέλος, την αληθινή προσευχή. Κανένας δεν μπορεί να κάνει προσευχή πραγματικά ευάρεστη στο Θεό, πριν λάβει το Άγ. Πνεύμα. Γιατί αν αρχίσει να προσεύχεται, χωρίς να έχει μέσα του το Άγ. Πνεύμα, θα δει το νου του να μην μπορεί να συγκεντρωθεί. Επιπλέον, δεν γνωρίζει, όπως πρέπει, ούτε τον εαυτό του ούτε τις ανάγκες του ούτε τι να ζητήσει ούτε πως να το ζητήσει από το Θεό. Καλά-καλά δεν ξέρει ούτε τι είναι ο Θεός. Όποιος, όμως, έχει μέσα του το Άγ. Πνεύμα, γνωρίζει το Θεό, βλέπει ότι Αυτός είναι ο Πατέρας του και ξέρει πως να Τον πλησιάσει, πως να Τον παρακαλέσει και τι να Του ζητήσει. Ξέρει επίσης ότι η Εκκλησία και η τακτικότατη συμμετοχή των πιστών στις προσευχές της Εκκλησίας είναι ασφαλής δρόμος σωτηρίας Οι σκέψεις του στην προσευχή είναι εύτακτες, καθαρές, προσηλωμένες μόνο στον Κύριο. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί με την προσευχή του να πετύχει τα πάντα, ακόμα και βουνά να μετακινήσει.
Να, λοιπόν, τι χαρίζει το Άγ. Πνεύμα σε εκείνον που Το έχει λάβει και σε όσους επιθυμούμε συνεχώς ο Παράκλητος να βρίσκεται μέσα μας. Χωρίς τη βοήθεια και τη συνέργεια του Αγ. Πνεύματος, είναι αδύνατον όχι μόνο να μπούμε στην Ουράνια Βασιλεία, αλλά και ένα ακόμα βήμα να κάνουμε στο δρόμο που οδηγεί εκεί. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να ποθούμε και να ζητάμε την απόκτηση του Αγ. Πνεύματος, είναι απαραίτητο να Το αποκτήσουμε έτσι όπως μας υποδεικνύεται από την ζωή και την διδασκαλία της Εκκλησίας και να Το έχουμε πάντα μέσα μας σε καθαρή από πάθη καρδιά, αγωνιστική και ομολογιακή καρδιά, έτσι όπως είχαν το Άγ. Πνεύμα η Κυρία Θεοτόκος και οι Απόστολοι που σε λίγες μέρες θα εορτάσουμε και θα τιμήσουμε αλλά και όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας που σήμερα τιμούμε και μνημονεύουμε. Το Άγ. Πνεύμα ήταν εκείνο που φανέρωσε στους Αποστόλους το έργο του Χριστού, δια των Αποστόλων φανέρωσε σε όλους τους ανθρώπους την πράξη του Χριστού, ότι με την ενανθρώπησή του μας ενσωμάτωσε στον Εαυτό Του και μας έκανε ό,τι είναι κατά άνθρωπον Αυτός.
Οι Άγιοι είναι εκείνοι οι οποίοι φανερώνουν το Πνεύμα το Άγιο. Η απόδειξη ότι ο Θεός Πατέρας είναι αγάπη, την οποία αγάπη φανέρωσε ο Υιός, η απόδειξη ότι ο Υιός έγινε όντως άνθρωπος και όντως στο πρόσωπό του ενσωμάτωσε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση, όλους τους ανθρώπους και τους αγίασε, η απόδειξη ότι ήρθε το Άγ. Πνεύμα και κατοικεί εν μέσω των ανθρώπων, και έτσι οι άνθρωποι αγιάζονται, χριστοποιούνται, γίνονται δοχεία και ταμεία του Άγι Πνεύματος, η απόδειξη όλων αυτών είναι οι Άγιοι. Εάν δεν είχαμε Αγίους, θα ήταν χαμένο το έργο του Χριστού, θα ήταν εις μάτην το Ευαγγέλιο, θα ήταν εις μάτην το ότι υπήρχε Εκκλησία και όλα αυτά τα οποία έγιναν και γίνονται μέχρι σήμερα. Δηλαδή όλα αυτά θα ήταν χωρίς κανένα αποτέλεσμα, όλα αυτά θα γίνονταν χωρίς κανένα καρπό, αν δεν είχαμε Αγίους.
Χριστός μιλά μέσω του Ι. Ευαγγελίου για το Άγ. Πνεύμα, για τη σωτηρία, για τη λύτρωση, για τον αγιασμό, αλλά αυτά θα ήταν κενά λόγια, κενές πράξεις του Θεού. Η απόδειξη ότι οι πράξεις του Θεού αυτές έπιασαν, η απόδειξη ότι το Ι. Ευαγγέλιο βρήκε απήχηση και ότι το Ι.Ευαγγέλιο είναι εφαρμόσιμο, πραγματοποιήσιμο, είναι οι Άγιοι. Οι άγιοι οι οποίοι όντως χριστοποιήθηκαν, όντως ήταν πνευματέμφοροι, όντως έγιναν όλο αγάπη, που αγάπη είναι ο Θεός Πατήρ. Μόνο όμως μέσα στη ζωή της Εκκλησίας μπορεί κανείς να γίνει Άγιος. Και γι’ αυτό τον λόγο σοφά η Αγία Εκκλησία μας μετά την Εορτή της Πεντηκοστής, μία εβδομάδα μετά την έλευση του Παρακλήτου, θέσπισε να εορτάζουμε, να μιλούμε και να μνημονεύουμε όλους τους Αγίους Της και όρισε να ονομάζεται η σημερινή Κυριακή, 1η Κυριακή μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής, Κυριακή των Αγίων Πάντων. Ας παρακαλέσουμε τον Παράκλητο να ενοικεί συνεχώς μαζί μας, με τις πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου και των Αγίων μας και να μας οδηγεί στη σωτηρία και τον αγιασμό μας.
Πηγή Ενοριακό Φυλλάδιο 20,21,27 Ιουν 2021