ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
†ΑΡΧΙΜ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ
«…Η μεγάλη εορτή της Υψώσεως του Τ. Σταυρού είναι ένας σημαντικός εορτολογικός σταθμός της Εκκλησίας. Οι πιστοί την ημέρα αυτή καλούνται να τιμήσουν και να προσκυνήσουν τον Τ. Σταυρό, ώστε να αντλήσουν δύναμη και χάρη από Αυτόν. Η μεγάλη Δεσποτική Εορτή δίνει την ευκαιρία σε όλους να σκεφτούμε βασικές αρχές και αλήθειες της πίστης μας, οι οποίες είναι συνυφασμένες με την πίστη μας για τον Τ. Σταυρό. Ο Σταυρός του Κυρίου αποτελεί για τη Χριστιανική Πίστη κορυφαίο σύμβολο θυσίας και αγιασμού. Ο Τ. Σταυρός μαζί με την Ανάσταση λειτουργούν ως 2 βασικοί άξονες πάνω στους οποίους κινείται η ζωή των πιστών. Η Ανάσταση έπεται του Σταυρού, προϋποθέτει το Σταυρό και ο Σταυρός προμηνύει την Ανάσταση. Χωρίς Σταυρό δεν γίνεται Ανάσταση. Πάνω σε αυτές τις αρχές στηρίζεται η πίστη μας για τον Σταυρό και την σημασία του για τη ζωή της Εκκλησίας. Ο Σταυρός πριν τη σταυρική θυσία του Κυρίου μας ήταν φονικό όργανο εκτέλεσης κακούργων. Όποιος πέθαινε δια της σταυρώσεως χαρακτηρίζονταν «επικατάρατος» (Γαλ.3,1).
Αφότου ο Σαρκωμένος Θεός και Λόγος πέθανε ως κακούργος πάνω στο ξύλο, αυτό κατέστη πηγή απολυτρώσεως και από μέσο θανατώσεως μεταβλήθηκε σε πηγή ζωής, από αποκρουστικό όργανο δημίων έγινε φωτεινό σύμβολο και δίαυλος ευλογιών, από ξύλο πόνου κατέστη καταφύγιο ανάπαυσης και χαράς. Το Ιερό αυτό σύμβολο είναι συνυφασμένο με τον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Από Εκείνον αντλεί την ανίκητη δύναμή του, τον αγιασμό και τη χάρη. Δεν είναι ειδωλολατρία να προσκυνείται από όλους τους πιστούς. Η προσκύνηση του Τ. Σταυρού, σημαίνει προσκύνηση του Χριστού, του Οποίου είναι το σημείο και η ενθύμηση της απολυτρωτικής Του θυσίας. Ο Σταυρός του Χριστού αποτελεί ενοποιό δύναμη της ανθρωπότητας. Αν το ξύλο της γνώσεως του καλού και του κακού στην Εδέμ (Γεν.3ο κεφ.) έγινε πρόξενος κακού του ανθρωπίνου γένους, το ξύλο του Σταυρού έγινε σημείο επανένωσης των ανθρώπων στο Σώμα Του Κυρίου. Τα 2 εγκάρσια ξύλα, που συνθέτουν τον Σταυρό, συμβολίζουν την ένωση των ανθρώπων με το Θεό (κάθετο ξύλο) και την ένωση των ανθρώπων μεταξύ τους (εγκάρσιο ξύλο). Η ένωση των ανθρώπων περνά από τη σχέση με το Θεό. Ο Τ. Σταυρός είναι φυλακτήριο των πιστών. Δεν υπάρχει αγιαστική πράξη της Εκκλησίας που να μην σταυρώνονται οι πιστοί, στιγμή προσευχής που να μην ποιούμε το Σταυρό, δύσκολη στιγμή που να μην αγιάζουμε το σώμα με το σημείο του Σταυρού για να θωρακιζόμαστε κατά των δυνάμεων του κακού. Ο Τ. Σταυρός αντικατέστησε όλα τα δεισιδαίμονα και αναποτελεσματικά «φυλακτήρια» του παρελθόντος.
Ο Τ. Σταυρός είναι «….ελπίς των Χριστιανών, σωτήρ των απεγνωσμένων, λιμάνι γι’ αυτούς που ευρίσκονται σε δύσκολες βιοτικές περιστάσεις, ιατρός στους ασθενείς· απομακρύνει τα πάθη, δίνει υγεία, δίνει ζωή στους πνευματικά νεκρούς, καθοδηγεί προς την ευσέβεια, αποστομώνει την βλασφημία». Η Μεγάλη εορτή της Υψώσεως του Τ. Σταυρού είναι μια ακόμα ευκαιρία για όλους να σκεφτούμε τις άπειρες δωρεές του Θεού στη ζωή μας. Να στρέψουμε το βλέμμα μας στο εκθαμβωτικό φως του Σταυρού προκειμένου να διαλύσουμε το σκοτεινό έρεβος των αμαρτιών της ψυχής μας…» Σταυρέ του Χριστού, Σώσον ημάς τη δυνάμει Σου. Αμήν
Πηγή: Ενοριακό Φυλλάδιο 14 Σεπ 21