ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ
+ΑΡΧΙΜ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ
ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ,
« Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας.»
Όσοι σήμερα οδηγήσαμε τα βήματά μας στον Ι.Καθεδρικό Ναό της πόλης μας για να ευχαριστήσουμε τον Τριαδικό Θεό και την Κυρία Θεοτόκο για το έτος 2022 που ολοκληρώθηκε και για να ζητήσουμε να ευλογήσει το νέο έτος 2023 που πριν από λίγες ώρες υποδεχθήκαμε, καλό είναι να έχουμε στο νου μας τα παραπάνω λόγια του Απ. Παύλου: « ’Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον Ο αυτός και εις τους αιώνας. Μόνον ο Χριστός μένει απρόσβλητος από το πέρασμα του χρόνου. Παραμένει αναλλοίωτος, αμετάβλητος. Σε μας ο χρόνος αφήνει τα σημάδια του στο σώμα και στην ψυχή. Είναι συντελεστής χαράς ή δυστυχίας, σωτηρίας ή καταστροφής.
Δύο δρόμοι υπάρχουν για να πορευθούμε μέσα στον χρόνο. Ο ένας είναι αυτός της ύλης, της ειδωλολατρίας, που έχει ως αποτέλεσμα την φθορά και τον θάνατο. Γι ’ αυτό κυρίαρχο σύνθημά του είναι το : «φάγωμεν, πίωμεν, αυριον γάρ άποθνήσκομεν». Ο άλλος δρόμος, είναι αυτός που η Αγία Μάνα μας η Εκκλησία πορεύεται και θεωρεί ότι είναι πορεία προς επαναπατρισμό, αφού αν και δημιουργήθηκε ο άνθρωπος εν χρόνω, εν τούτοις είναι πάνω από τον χρόνο γιατί πλάστηκε «κατ’ εικόνα καί ομοίωσιν Θεού», και ο Θεός είναι «προ πάντων τών αιώνων», Άχρονος.
Η σημερινή πρώτη ημέρα του Νέου Έτους οφείλει και πρέπει να είναι για όλους εμάς τους πιστούς χριστιανούς μία πρώτη ημέρα προγραμματισμού για όλο τον χρόνο. Πρέπει μέσα μας να καλλιεργήσουμε σκέψεις, διαθέσεις, συναισθήματα, που θα κατευθύνουν τη ζωή μας με χριστιανικό τρόπο.
Ο Όσιος Θεοφάνης ο έγκλειστος δίνει το νόημα της πνευματικής πρωτοχρονιάς ως εξής: «Στην πνευματική ζωή πρωτοχρονιά έχουμε όταν κάποιος που ζει αδιάφορα, αρχίζει να ζει με επίγνωση για τη σωτηρία του και να ευαρεστεί στο Θεό. Όταν το αποφασίσει αυτό ο άνθρωπος, τότε όλα ανακαινίζονται, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Τότε γίνεται μια νέα αρχή. «τά άρχαΐα παρήλθεν, ιδού γέγονε καινά τά πάντα» (Β’ Κορ. 5, 17). Αν το έχεις αυτό, ανανέωσέ το και αν δεν το έχεις, απόκτησέ το. Τότε για σένα θα είναι πραγματική ημέρα έναρξης νέου χρόνου».
Ολόκληρη η ζωή μας πρέπει να είναι μία διαρκής δοξολογία προς τον Δημιουργό. Δυστυχώς όμως στα χρόνια μας ο αθεϊσμός, οι πόλεμοι μεταξύ των αδελφών, ο με κάθε μορφή και είδος υλισμός οδηγούν τους ανθρώπους στην παραφροσύνη. Το ευγενέστερο κτίσμα της δημιουργίας, ο άνθρωπος καταντά τραγική παραφωνία μέσα στην αρμονία του σύμπαντος.
Η Εκκλησία προσβλέποντας στα ουσιώδη, αφήνει πίσω τα δευτερεύοντα και επουσιώδη που έχουν σχέση με τον χρόνο και χάνονται. Μετατρέπει τον χρόνο σε καιρό. Καιρό ευπρόσδεκτο στο Θεό. Καιρό για εργασία των εντολών Του. Καιρό για μετάνοια. «Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας». Ο χρόνος ως καιρός για τον πιστό, εκδηλώνεται με δύο βασικούς τρόπους ως προσευχή και ως ευχαριστία. Αυτό είναι η Παύλεια προτροπή : «άδιαλείπτως προσεύχεσθε· έν παντι ευχαριστείτε» (Α’ Θεσσ. 5, 17).
Στο ερώτημα τώρα αν το διαχρονικό αυτό μήνυμα της Εκκλησίας είναι εφικτό στα χρόνια των κατακτήσεων του διαστήματος, των ιδεολογικών στοχασμών και ρευμάτων που εισάγουν στη ζωή νέα ήθη και τρόπους και έχουν εξακοντίσει την υπερηφάνεια του ανθρώπου στους ουρανούς, η απάντηση είναι : «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τούς αιώνας.»
(Εβρ.13, 8). Η δύναμη της Εκκλησίας να διαπλάθει αγίους, είναι και σήμερα η ίδια χωρίς καμμία αλλαγή από την επιφανή ημέρα της Αγίας Πεντηκοστής. Με τα αγιαστικά Της μέσα και κυρίως την Θ. Λειτουργία, καθαρίζει και αναγεννά τους ανθρώπους.
Με το Άγιο βάπτισμα μας συντάσσει με την κεφαλή και το σώμα Της που είναι ο Χριστός. Παρατεινόμενος στους αιώνες και τους αγιάζει, υπό προϋποθέσεις βέβαια που θέτει η ίδια. Δεν χρειάζεται να ψάξουμε για την αλήθεια. Αν μείνουμε συνειδητά μέσα στην Αγία μας Εκκλησία, και κρατάμε όσα κρατά Εκείνη, είμαστε μέσα στην αλήθεια. «Η χάρις και ή άλήθεια διά ’Ιησού Χριστού έγένετο» (Ιω. 1, 17). Η αλήθεια δεν υπάρχει έξω από την Χριστιανική Εκκλησία, που είναι ο πιστός φύλακας της παρακαταθήκης της πίστεως που παρέδωσε ο Κύριος μέσω των Αγίων Αυτού Μαθητών και Αποστόλων Του. Γι ’ αυτό αδελφοί «δεΐ έν οίκω Θεού άναστρέφεσθαι, ήτις έστιν έκκλησία Θεού ζώντος, στύλος και έδραίωμα τής άληθείας» (Α’ Τιμ.3,15). Η ουσιαστική αλλαγή που συντελείται μέσα στην Εκκλησία είναι ότι ο άνθρωπος ζει με μοναδικό του στόχο τη σωτηρία, το Θεό, ενώ πριν ζούσε αποκλειστικά για τον εαυτό του προετοιμάζοντας την απώλειά του. Μέσα στην Εκκλησία εγκαταλείπει τις παλιές του συνήθειες, πολεμά τα πάθη του και εργάζεται το έργο της αυταπάρνησης. Η αλλαγή αυτή γίνεται σύμφωνα με τον Απ. Παύλο «περιτομή της καρδίας έν πνεύματι» (Ρωμ. 2, 29).
Η σημερινή εορτή της περιτομής του Κυρίου μας συνιστά να το πραγματοποιήσουμε, επειδή κατά τον Παύλο «Δι’ αυτού περιτμηθήκατε με περιτομή αχειροποίητη δια της αποβολής του συνόλου των αμαρτιών της διεφθαρμένης ανθρωπίνης φύσεως, με τη χριστιανική περιτομή» (Κολ. 2, 11), ενώ ο εορταζόμενος Μέγας Βασίλειος, που τιμάμε σήμερα την Ιερή μνήμη του, μας δίνει το αληθινό παράδειγμα για να το ακολουθήσουμε και μας διδάσκει πως μπορούμε να πετύχουμε την πνευματική περιτομή.
Εάν οδηγήσουμε τη ζωή μας στην πνευματική ανανέωση διά της συνειδητής σχέσεως μας με την Ζωή, την Λατρεία και την πορεία της Εκκλησίας τότε θα καταφέρουμε να θέσουμε ως στόχο το πως μπορούμε να ευαρεστήσουμε τον Κύριο, τότε πράγματι θα εορτάσουμε με χριστιανικό φρόνημα και τρόπο την σημερινή Πρωτοχρονιά, έχοντας μέσα μας ως βεβαιότητα τον λόγο της Αγ. Γραφής που αδιάψευστα λέει : «ο κόσμος παράγεται και ή έπιθυμία αυτού· ο δε ποιών τό θέλημα τού Θεού μένει εις τόν αιώνα» (Α’ Ίω. 2, 17). Αυτό εύχομαι σε όλους μας. Καλή και Ευλογημένη η Νέα χρονιά με πνευματική πλούσια συγκομιδή. ΑΜΗΝ.
Πηγή Ενοριακό Φυλλάδιο