ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ 2023
+ΑΡΧΙΜ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ
Ευαγγελισμός, αδελφοί! Ποιος να μη χαρεί σε τέτοιο κοσμοχαρμόσυνο μήνυμα; Ευαγγελισμός, ποιος ορθόδοξος να μη ευφρανθεί στην καρδιά; Τριπλασιάζω την φωνή μου , Ευαγγελισμός, ποιος να μη λάβει στην ψυχή του πνευματικό ενθουσιασμό και πανευφρόσυνη αγαλλίαση; Με πανηγυρικό τόνο ο πολυγραφότατος διδάσκαλος της Εκκλησίας, Αγ. Νικόδημος ο αγιορείτης, εγκωμιάζει την μεγάλη και κοσμοχαρμόσυνη Εορτή του Ευαγγελισμού της Κυρίας Θεοτόκου. Ο Ευαγγελισμός μας φέρνει χαροποιά και ουράνια ευαγγέλια για την σύλληψη του Θεού Λόγου, για την ανεκλάλητη χαρά της Θεοτόκου, για την ανάπλαση όλου του κόσμου και για την αιώνια σωτηρία του γένους των ανθρώπων. Ο Ευαγγελισμός είναι η αρχή και το κεφάλαιο όλων των Εορτών· όπως τα 24 στοιχεία του αλφαβήτου είναι οι αρχές όλων των λέξεων, έτσι και ο Ευαγγελισμός είναι όλων των Δεσποτικών Εορτών η αρχή και το κεφάλαιο, και από αυτήν όλες οι Χριστιανικές Εορτές μας εξαρτώνται.
Ο μεγάλος θεολόγος Ιωσήφ ο Βρυέννιος γράφει: «Όπως η ρίζα του φυτού είναι η αιτία και η αρχή των φύλλων, των κλάδων και των καρπών, και χωρίς αυτή δεν μπορεί να υπάρχει καμμία εξέλιξη, έτσι και χωρίς την Εορτή του Ευαγγελισμού δεν μπορεί άλλη Εορτή να ανατείλει. Με αυτή την σημερινή Εορτή αρχίζει το σχέδιο της Θείας Οικονομίας για την σωτηρία των ανθρώπων. Ο Αγ. Ιγνάτιος ο Θεοφόρος λέει ότι τρία πράγματα ξέφυγαν από τον άρχοντα του σκότους. Η παρθενία της Μαρίας, η σύλληψη του Κυρίου, και η Σταύρωση. Όπως ο διάβολος εξαπάτησε την Εύα, έτσι και η Παναγία, η νέα Εύα, εξαπάτησε τον διάβολο. Ο Αγ. Θεοφύλακτος λέει ότι επέτρεψε ο Θεός να μνηστευθεί η Μαρία τον Ιωσήφ για να τον έχει κηδεμόνα στις δυσκολίες και για να απατηθεί ο διάβολος: «ό γάρ διάβολος άκούσας οτι ή Παρθένος έν γαστρί εξει, έπετήρει τάς παρθένους. Ίνα τοίνυν άπατηθή ο άπατεών, μνηστεύεται τήν άειπάρθενον ο Ιωσήφ, καί σχήμα μόνον γίνεται συζυγίας, πράγμα δέ ού». Όπως η Αγία Τριάδα με κοινή συμφωνία έπλασε τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, από την παρθένα γη (αυτή είναι η ερμηνεία από τα εβραϊκά του ονόματος Αδάμ), έτσι κτίσθηκε και ο νέος Αδάμ από την παρθένα γη, την παρθενική κοιλία της Θεοτόκου, και προχώρησε στην ανάπλαση και σωτηρία του συντετριμμένου Αδάμ. Η πρώτη ύλη της δημιουργίας του ανθρώπου είναι η γη και γι αυτό όταν πεθάνουμε, επιστρέφουμε στην γη. Η Κυρία Θεοτόκος μας έδωσε τον Σωτήρα του κόσμου, τον οποίο συνέλαβε και γέννησε κάτω από υπερφυσικούς όρους. Ύμνοι λοιπόν, αίνοι και δοξολογίες αρμόζουν στην Παναγία που μας έδωσε Θεόν ενανθρωπήσαντα. Και όσα είπαμε αποδεικνύουν ότι η Θεοτόκος αποτελεί τον άξονα της Ορθοδόξου Θεολογίας και της Πίστεως μας. Οι Άγιοι Πατέρες, δια Πνεύματος Αγίου γνώριζαν εμπειρικά την θέση της Θεοτόκου μέσα στην Εκκλησία και γύρω από την πάμφωτη ιερή Εικόνα της Θεοτόκο πλέκουν ατέλειωτους ύμνους στην Τιμιωτέρα των χερουβείμ για τις δωρεές που σκορπίζει σε αγγέλους και ανθρώπους.
Η Παναγία είναι και θα παραμένει τείχος προστασίας όλων ημών των πιστών που αγωνιζόμαστε να αντισταθούμε στην σημερινή εξαχρείωση. Και επειδή η αμαρτία ως πανανθρώπινη νόσος δεν γνωρίζει εθνικά όρια, τα συμβαίνοντα στην σύγχρονη Ελλάδα δεν είναι λιγότερο οδυνηρά από ηθική και πνευματική άποψη. Όλα τα μέσα εκμαυλισμού έχει επιστρατεύσει ο διάβολος για να κρατάει στο σκοτάδι της αποστασίας και της αδιαφορίας μας από τον Θεό και για τα του Θεού τους Ορθόδοξους Έλληνες. Δυστυχώς στίχοι του Θεόγνιδος βγαίνουν στις μέρες μας αληθινοί : «…Η ντροπή έχει χαθεί. Αδιαντροπιά και αυθάδεια έχουν κατατροπώσει την δικαιοσύνη και κατέκτησαν όλη την γη! Ο Κάλβος όταν έγραψε ότι : «θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία», όρισε ως απαραίτητα συστατικά της ελευθερίας πρώτα την αρετή και ύστερα την τόλμη. Σήμερα εμπορεύονται πρόσωπα και θεσμοί την ελευθερία με αδιάντροπη τόλμη χωρίς αρετή. Ο Διογένης Λαέρτιος γράφει για τον ομώνυμό του κυνικό φιλόσοφο ότι: όταν είδε κάποτε ένα παιδί να κοκκινίζει, του είπε : Έχε θάρρος ‘αυτό είναι το χρώμα της αρετής. Μόνο ο Χριστός, που σαρκώθηκε από την Παρθένο Μαρία και εισήλθε στην ανθρώπινη ιστορία για να μεταμορφώσει τα πάντα και να ενώσει την γη με τον ουρανό, μόνον ο Ιησούς, είναι η οδός, η ζωή και η ανάσταση. Όλοι οι άλλοι δεν είναι παρά κλέπται και λησταί. Μόνο ο εκ Μαρίας θα σώζει το ανθρώπινο γένος. Αυτή την άχραντη Μητέρα Του την προσφέρει ο Κύριος σε μας. Αυτή είναι η Κυρία όλων ημών, των παιδιών της.
Η φετεινή 25η Μαρτίου που εορτάζουμε την επέτειο των 202 χρόνων από την επανάσταση του 1821, και που οδήγησε στην ανάσταση του Γένους είναι ευκαιρία και πάλι μέσα στο βαρύ κλίμα της απώλειας τόσων νέων ανθρώπων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών από επιπόλαιες πράξεις των κατά τα λόγια και τα αξιώματα υπευθύνων, να θυμηθούμε ότι αν σήμερα υπάρχουμε ως ελεύθεροι Έλληνες διατηρώντας την γλώσσα, που καθημερινά κακοποιούμε, και την πίστη, που μεθοδικά αποβάλουμε από τη ζωή μας, το οφείλουμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία, στο ορθόδοξο φρόνημα των προγόνων μας και στη θαυμαστή συνέργια της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αυτή την 2πλή Εορτή της πνευματικής και σωματικής ελευθερίας, το αψευδές στόμα του λαού την έκανε Δημοτικό τραγούδι που συμπυκνώνει τα δύο μεγάλα γεγονότα : «Χαρά που τόχουν τα βουνά, τα κάστρα περηφάνια. Γιατί γιορτάζει η Παναγιά, γιορτάζει κι η Πατρίδα. Σαν βλέπουν διάκους με σπαθιά παπάδεςμε ντουφέκια. Σαν βλέπουν και τον Γερμανό, της Πάτρας τον Δεσπότη για να βλογάει τ’ άρματα, να φχέται τουςλεβέντες».
Τα χρόνια της σκλαβιάς, χιλιάδες θυσιάστηκαν μη δίνοντας σημασία στην πρόσκαιρη ζωή! Η ελευθερία για την οποία θυσιάζονταν δεν ήταν ιδέα απρόσωπη. Ήταν ο ίδιος ο Χριστός. Γι’ αυτό και γεμίσαμε νεομάρτυρες. Δόξα και καύχημα του Γένους. Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, ο Εθνικός μας ιστορικός, που με νόμο του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1844 περί αυτοχθόνων και ετεροχθόνων, εκδιώχθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης που εργαζόταν ως ετερόχθων καθότι γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, γιος εθνομάρτυρα, έγραψε: «Το έθνος του 1821 υπήρξε το αυτό το έθνος του 1453 ηθικώς, διανοητικώς και αριθμητικώς και δεν υπέστη αλλοιώσεις· ουδεμίαν».
Όλη την μακρά περίοδο της δουλείας, η εθνική ταυτότητα των Ελλήνων διασώζεται μέσα στην Ορθοδοξία, και οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες συνδέονται με την Εκκλησία. Αυτό ακριβώς και ο εθνομάρτυρας Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρης θα τονίσει: «Χάριτι Χριστού εχομεν σοφία έσωτέρα καί πνευματική, ή οποία στολίζει τήν ορθόδοξη μας πίστη καί εις τούτο πάντοτε είμαστε ανώτεροι άπό τούς Λατίνους… Άν είχε βασιλεύσει ο Τούρκος εις τήν Φραγγία δέκα χρόνους, χριστιανούς έκεί δέν θα ευρισκες, καί στήν ’Ελλάδα τώρα τετρακοσίους χρόνους εύρίσκεται, καί κακοπαθούσιν οί άνθρωποι καί βασανίζονται διά να στέκουν στήν πίστη τους
Ο Έλληνας σκλάβος το τομάρι του δεν το όριζε. Δεν είχε δικό του τίποτε. Είχε δικό του τον Χριστό, την Παναγία, την Εκκλησία. Και ενώ δεν είχε τίποτε, είχε τα πάντα. Γι αυτό ο σκλάβος παρηγορούσε και την ίδια την Παναγία: «σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μην πολυδακρύσεις...».
Διακόσια δύο χρόνια μετά κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα με την εθελούσια υποταγή μας στην θεσμοθετημένη αμαρτία και με την αδιαφορία στα θρησκευτικά και εθνικά ιδεώδη της Φυλής και του Γένους μας. Γι’ αυτό Πατέρες και Αδελφοί «Αμύνεσθαι περί Πάτρης», που κατά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη σημαίνει τα εξής:
«Άμυνα για την Πατρίδα είναι η ευσυνείδητη λειτουργία των θεσμών, η εθνική και χριστιανική αγωγή, η χρηστή διοίκηση, η καταπολέμηση του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, ο οποίος διέφθειρε το φρόνημα και εκφύλισε το Έθνος και η πρόληψη της χρεοκοπίας. Να πάψει, η συστηματική περιφρόνηση της θρησκείας εκ μέρους όλων μας πολιτικών και δημοτικών αρχόντων και αρχομένων, των επιστημόνων, των λογίων, των δημοσιογράφων και όλων των άλλων. Να συνεχίσουμε να προστατεύουμε τα πάτρια. Να μη περιφρονούμε ότι παλαιό, εγχώριο, χριστιανικό και Ελληνικό. Να μη νοθεύονται τα θρησκευτικά και οικογενειακά έθιμα. Να μη μένουμε εκστατικοί μπροστά στα ξένα. Να αγαπάμε και να τιμάμε τα πατροπαράδοτα».
Είναι λυπηρό που ένα ορθολογικό πνεύμα διαβρώνει άσχημα την σύγχρονη Ελλάδα και αγνοούμε ότι μόνο ο Χριστός που σαρκώθηκε από την Παρθένο Μαρία, μπορεί να μεταμορφώσει τα πάντα και να ενώσει την γη με τον ουρανό, αφού Αυτός είναι «ή τών Εθνών έλπίς».
Για να υπάρξει πρόοδος για να υπάρξει σεβασμός στη ζωή μας οφείλουμε οι πάντες να υποταχθούμε στο Θεό, να αντισταθούμε στον διάβολο.
Ο Απ. Ιάκωβος ο Αδελφόθεος μας δείχνει τον δρόμο: «Υποταχθήτε στον Θεό. Αντισταθήτε στον Διάβολο, και τότε θα απομακρυνθεί από σας. Πλησιάσετε στον Θεό, και θα σας πλησιάσει… Ταπεινωθήτε ενώπιον του Κυρίου, και θα σας υψώσει» (Ιακωβ. 4, 7 – 10).
Αγαπητοί μου,
Επειδή η Ορθοδοξία και η σωτηρία μας, εξαρτώνται από το μέγεθος της αγάπης μας, του σεβασμού και της τιμής μας προς την Κυρία Θεοτόκο, ας Την ευχαριστήσουμε ειδικά σήμερα ως την «Υπέρμαχο Στρατηγό» της πνευματικής και σωματικής ελευθερίας πάντων των χριστιανών, ικετεύοντάς Την και παρακαλώντας Την θερμά να παραβλέψει «τα πλήθη των πεπραγμένων δεινών και της αδιαφορίας μας για την σωτηρία μας» και δεχομένη την προσφορά της αγάπης μας να μας λυτρώνει από κάθε συμφορά.
ΑΜΗΝ