«ΜΕΙΖΩΝ ΕΝ ΓΕΝΝΗΤΟΙΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΟΥΔΕΙΣ ΕΣΤΙΝ».
+ΑΡΧΙΜ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ
O Άγιος Ιωάννης διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στο Μυστήριο της Θ. Οικονομίας, δηλαδή του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Προετοίμασε την οδό από την οποία διήλθε ο Χριστός, ότι υπήρξε πρόδρομος του Μυστηρίου του Βαπτίσματος που έως σήμερα συνιστά προϋπόθεση για την είσοδο ενός ανθρώπου στην Εκκλησία, αλλά και υπήρξε πρόδρομος του Μοναχισμού. Στην Ορθόδοξη εικονογράφηση ο Άγιος Ιωάννης εμφανίζεται να φέρει φτερά στους ώμους του. Αυτό συμβαίνει, διότι θα είναι εκείνος που θα ηγηθεί του τάγματος ισάγγελων ανθρώπων που θα αντικαταστήσει το έκπτωτο αγγελικό τάγμα του Εωσφόρου.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ
Το πρώτο χαρακτηριστικό γνώρισμα στο κήρυγμα του Αγίου Ιωάννη είναι ότι ο λόγος του δεν ήταν δημαγωγικός, τουναντίον, εμπεριείχε στοιχεία που τον καθιστούσαν δυσάρεστο και ενοχλητικό για τους ανθρώπους. Επικαλούμενος τη γνωστή φράση : «Μετανοείτε, ηγγικεν γαρ ή βασιλεία των ουρανών», ο Τίμιος Πρόδρομος κήρυττε τη μετάνοια, όχι με την επιφανειακή ή υποκριτική έννοια, αλλά με την ουσιαστική, της αλλαγής τρόπου σκέψεως και κατ’ επέκταση τρόπου ζωής. Πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν στον Πνευματικό λένε τις αμαρτίες τους, αλλά παραμένουν αμετανόητοι και συνεχίζουν την ίδια ζωή. Πηγαίνουν στον Πνευματικό, γιατί θέλουν να ξεγελάσουν και λίγο τη συνείδησή τους. Αυτό που εννοούσε ο Πρόδρομος είναι ότι πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψεως, να μη συνεχίζουμε να είμαστε οι ίδιοι. Το να πω ή να αποδεχτώ απλώς τις αμαρτίες μου, δεν είναι μετάνοια. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό να το κατανοήσουμε και κυρίως να το αποδεχθούμε.
Το δεύτερο γνώρισμα του κηρύγματος του Τ. Προδρόμου αποτυπώνεται στη φράση: «Ό εχων δύο χιτώνας μεταδότω τω μή εχοντι». Ο Τ. Πρόδρομος δε ζητούσε να επιβληθεί κάποιος νόμος, αλλά μιλούσε για προσωπική αλλαγή του ανθρώπου. Κήρυττε την αλλαγή, η οποία όμως ξεκινά από τον εαυτό μας. Το μεγάλο πρόβλημα της σημερινής εποχής, είναι ότι ο άνθρωπος ασχολείται με τον εαυτό του μόνο όταν πρόκειται για καλά και ευχάριστα πράγματα. Όταν πρόκειται για έλεγχο, τότε δεν ασχολούμαστε με τον εαυτό μας, αλλά ασχολούμαστε με τους άλλους. Και βλέπουμε μόνο τα στραβά και τα ελαττώματα των άλλων.
Κατακλείνοντας προτρέπουμε και πάλι πατρικά όλους να μελετούμε και να προσπαθούμε όπως τονίσαμε την προηγουμένη Κυριακή να εφαρμόσουμε στη ζωή μας όσα ζούσε και κήρυττε ο Τ. Πρόδρομος, βάζοντας «Αρχή μας το Ευαγγέλιο του Κυρίου». Αυτή είναι και η πρόκληση της νέας χρονιάς, μία ακόμα ευκαιρία στη ζωή μας να αρχίσουμε να ζούμε με το Ευαγγέλιο, να πάψουμε να ζούμε με τον μικρόκοσμο, τις ιδέες, τα πάθη, τα λάθη, τις πληγές, τα κόμπλεξ, τις μειονεξίες και τις πνευματικές αναπηρίες μας. Να μη ζούμε με όλα αυτά τα τοξικά που μας κρατάνε πίσω, με έχθρες, παράπονα, πικρίες, μιζέρια και κακομοιριά, για το τι μας έβλαψε ο διπλανός ή μας πρόδωσε ο διπλανός. Να αποφασίσουμε στην αρχή του νέου χρόνου να ζει το Ευαγγέλιο μέσα μας. Να γίνει η Αρχή του Ευαγγελίου η ζωή μας και αυτό μπορεί να αλλάξει τον κόσμο .
«Μακάριος εστί ο άνθρωπος, ο πάντας ανθρώπους ως Θεόν μετά Θεόν λογιζόμενος». (Αγ.Νείλου) Αυτό που χρειάζεται είναι η έξοδος από τα προσωπικά μας δεσμά. Εάν σήμερα δεν έχουμε ευσέβεια, πίστη με καρπούς και η ζωή μας δεν γεμίζει με ομορφιά, η βαθύτερη αιτία είναι πως δεν έχουμε στενούς προδρομικούς δεσμούς με τον Θεό και την Εκκλησία. Χρειάζεται να αφυπνιστούμε και οι δεσμοί μας να γίνουν στενότεροι, ισχυρότεροι, σφιχτοί, αδιάσπαστοι με τον Θεό. Ο Κύριος όχι μόνο δεν μας αποκλείει από κοντά Του, αλλά με κάθε τρόπο θέλει να κρατήσει σε εγρήγορση τη συνείδησή μας, να αντιληφθούμε τι χάνουμε με την αποχή μας από Εκείνον και πόσα έχουμε να κερδίσουμε με τη ενσυνείδητη συμμετοχή μας στη ζωή της πίστεως και της Εκκλησίας μας. Αμήν.