ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024
†ΑΡΧΙΜ, ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ
«Ανάμνησιν επιτελούμεν έργου θαυμαστού και μεγάλου». Τα μεγάλα έργα αφήνουν στην ιστορία ένα αναλλοίωτο ίχνος, αφήνουν μία ισχυρή ανάμνηση, την οποία δεν σβήνει ο χρόνος από τον νου και την καρδιά των ανθρώπων. Και ένα τέτοιο έργο, μεγάλο και θαυμαστό, αναμιμνησκόμεθα σήμερα, εορτάζοντας μία διπλή εορτή και μία διπλή επέτειο. Εορτάζοντας αφενός τη φωτοφόρο Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου και αφετέρου την ηρωική αντίσταση των πατέρων μας έναντι των Ιταλών και των συμμάχων τους, οι οποίοι κήρυξαν τον πόλεμο στην Πατρίδα μας, επειδή δεν ήθελε να συμβιβασθείμε τις απαιτήσεις και διεκδικήσεις τους.
Οι δύο αυτές εορτές, οι δύο αυτές επέτειοι, δεν είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους. Αποτελούν τις δύο όψεις του μεγάλου και θαυμαστού έργου, του οποίου την ανάμνηση σήμερα επιτελούμε. Αποτελούν δύο όψεις του θαύματος που έμεινε στην ιστορία ως το έπος του 1940 και δόξασε την Πατρίδα και το Έθνος μας.
Ογδόντα τέσσερα (84) χρόνια συμπληρώνονται φέτος (1940-2024) από εκείνες τις μοναδικές μέρες, κατά τις οποίες, παρά τις έκτακτες και δυσχερείς συνθήκες που επικρατούσαν, καθώς η Πατρίδα αντιμετώπισε αιφνιδιαστικά μία άδικη και απρόκλητη επίθεση, οι πατέρες μας, το Έθνος ολόκληρο, με υψηλό φρόνημα και με τη βεβαιότητα ότι υπερασπίζεται το δίκαιο και μπορεί να στηρίζεται στη βοήθεια του Θεού και της Υπερμάχου Στρατηγού, στην Οποία τότε πάντοτε κατέφευγε, αγωνίσθηκε για να μην παραδώσει την αιματοβαμμένη γη της Πατρίδος μας στον κατακτητή.
Η θέληση των προγόνων μας να υπερασπισθούν με όλα τα μέσα και με τη θυσία ακόμη της ζωής τους την πατρώα γη και η εμπιστοσύνη τους στην Παναγία, άλλαξαν την εξέλιξη των πραγμάτων και τη ροή της ιστορίας. Μετέβαλαν μία πολεμική σύγκρουση ενός δυνατού εχθρού με ένα μικρό και αδύνατο, από πλευράς αριθμών και εξοπλισμών, έθνος, σε ένα μεγάλο θαύμα, σε ένα έργο θαυμαστό και μεγάλο.
Δεν ήταν μόνο ο ηρωισμός και η αυτοθυσία των προγόνων που ανέδειξαν το έργο της αντιστάσεως του Ελληνισμού στην προσβολή των εχθρών και το έκαναν μεγάλο και θαυμαστό, αλλά ήταν και η θαυμαστή επέμβαση της Υπεραγίας Θεοτόκου, που την έβλεπαν όλοι, εχθροί και φίλοι, την έβλεπαν οι στρατιώτες μας δεξιά και αριστερά στα υπερήφανα ηπειρώτικα βουνά μας, την έβλεπαν οι γιαγιές μας, οι τιμημένες γυναικάς της Πίνδου, μεταφέροντας τρόφιμα και υλικά στον στρατό, την ένιωθαν να τους προστατεύει από τα όπλα των αντιπάλων και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, την αισθανόταν να τους καλύπτει με το άγιο μαφόριό Της από τις αεροπορικές και άλλες επιθέσεις, να γίνεται και για όσους πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή και για όσους αγωνιζόταν στα μετόπισθεν «σκέπη πλατυτέρα νεφέλης», σκέπη προστατευτική από κάθε κίνδυνο και κάθε απειλή.
Το μεγάλο και θαυμαστό έργο του οποίου «ανάμνησιν σήμερα επιτελούμε» είναι ο άθλος τον οποίο πέτυχαν οι πρόγονοι μας, που πέτυχε ο Ελληνισμός, υπό τη σκέπη της Παναγίας. Είναι αυτό το οποίο, όπως μας διδάσκει η ιστορία, επιτυγχάνουμε στις κρίσιμες στιγμές της ιστορικής μας εθνικής και θρησκευτικής πορείας, όταν, ενωμένοι μεταξύ μας, αναθέτουμε με εμπιστοσύνη τον αγώνα μας για τα δίκαια της Πατρίδος στον Παντοδύναμο Θεό και στην ακαταίσχυντη προστασία της Παναγίας και αυτό δεν έχουμε δικαίωμα να το ξεχνούμε ποτέ. Διαφορετικά η Εθνική Εορτή καταντά μία ανάμνηση χωρίς περιεχόμενο, χωρίς νόημα, χωρίς προοπτική, μία ιστορία του παρελθόντος χωρίς αξία για το παρόν και το μέλλον.
Όμως το παρελθόν έχει μεγαλύτερη αξία, όταν φωτίζει το σήμερα και το αύριο και το παρελθόν που μας υπενθυμίζει η σημερινή εθνική επέτειος έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία, γιατί μας δείχνει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να υπερβούμε δυσκολίες του παρόντος και του μέλλοντος. Και όλοι γνωρίζουμε τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε ως Έθνος αυτή την περίοδο. Για αυτό ας ενστερνισθούμε το μήνυμα της σημερινής μεγάλης ημέρας, το μήνυμα της Εθνικής επετείου και της Εορτής της Αγίας Σκέπης της Παναγίας, και ας μείνουμε ενωμένοι ως άτομα, ως κοινωνία και ως Έθνος ως οικογένεια, υπό την προστασία της Κυρίας Θεοτόκου. Και να είμεθα βέβαιοι ότι η Παναγία θα μας προστατεύσει και θα μας διαφυλάξει ασινείς και αυτή τη φορά, και με τη χάρη Της και με τη δύναμη του Θεού και έτσι θα μπορέσουμε να υπερνικήσουμε τις δυσκολίες της παρούσης συγκυρίας, εσωτερικές και εξωτερικές, και να δείξουμε για ακόμη μία φορά ότι θέλουμε και μπορούμε να προστατεύουμε τα δίκαια της Πατρίδος μας και είμαστε έτοιμοι να την υπερασπισθούμε, απομακρύνοντας κάθε «υβριστήν και υπερήφανον» και εξ ανατολών και βορά και δυσμών που εποφθαλμιά τη γη των πατέρων, που αμφισβητεί την εθνική μας κυριαρχία, που καταπατά απροκάλυπτα τα δίκαιά μας. Όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να κάνουμε, αν θέλουμε, ένα νέο θαύμα εναντίον όλων όσων επιβουλεύονται την Πατρίδα μας.
Κάτι ακόμα το οποίο παρακαλώ θερμά θα ήθελα να προσέξει σοβαρά η νέα γενιά μας οι νέοι μας.
Καθημερινά οι ειδήσεις μας μεταφέρουν τα όσα αρνητικά γεγονότα γίνονται στην κοινωνία μας, ενδοοικογενειακή βία, φόνοι, εγκλήματα, σωματικά και οικονομικά, βιασμοί, εκβιασμοί, πιέσεις, αυτοχειρίες, παραβατικότητες κ.α., γεγονότα που καταθλίβουν την ψυχή μας και όλοι διερωτώνται τι φταίει για όλα αυτά; Πώς εμείς γένος και έθνος μαρτύρων, αγίων, ηρώων έχουμε φθάσει σε αυτό το κατάντημα;
Συνήθως, ακούμε να προτείνονται διάφοροι τρόποι εντελώς εξωτερικοί, επιδερμικοί και επιπόλαιοι, π.χ. μη χρησιμοποιείται στη τάξη κινητά…..ενώ όταν τα παιδιά έλθουν μετά το σχολείο στο σπίτι ας τα αφήνουμε να σερφάρουν με τις ώρες… για να μην μας ενοχλούν.. βλέποντας αδιάκριτα… ότι μπορεί σαν σαπίλα να κυκλοφορεί….δηλαδή προτείνονται και προσφέρονται ασπιρίνες σε έναν καρκινοπαθή. Τέτοια τραγικά γεγονότα που ζούμε είναι το αποτέλεσμα της αδιαφορίας μας για την παρουσία του Θεού στη ζωή μας, τον Οποίο Θεό αφήσαμε στην άκρη. γι’ αυτό και δεν επιλύονται με εξωτερικές ψυχολογικές και ηθικές συνταγές, ή με υποδείξεις και χρήση ψυχοφαρμάκων.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας νωρίς έχουν επισημάνει τα πρόβλημα και την λύση του. Για παράδειγμα ο Άγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς Αρχιεπίσκοπος Θεσ/νικης τον 14ο αιώνα θα τονίσει σε ομιλία του «νους αποστάς του Θεού ή κτηνώδης γίνεται ή δαιμονιώδης», δηλαδή όταν ο νους του ανθρώπου απομακρύνεται από το Θεό, τότε γίνεται κτηνώδης και συμπεριφέρεται ως κτήνος ή δαιμονιώδης και συμπεριφέρεται ως διάβολος. Αυτή είναι η βασική αιτία των συγχρόνων προβλημάτων, των παραβατικών εκδηλώσεων, των ποικίλης μορφής εγκλημάτων, των βιαιοπραγιών και όλων των άλλων αντικοινωνικών εκδηλώσεων.
Αυτή είναι η διαπίστωση του Μεγάλου Πατρός της Εκκλησίας και για δείτε Οι άνθρωποι σήμερα δεν εκκλησιάζονται, φεύγουν μακριά από τον Θεό,.να εκμεταλλευτούμε το 3ημερο αργίας για να φάμε, να πιούμε και να καλοκοιμηθούμε και τότε….. να τότε γίνονται σαν τον
διάβολο με την υπερηφάνεια ή σαν τα ζώα με τα πάθη που αυτά τουλάχιστον δείχνουν και κάποια συστολή την οποία και αυτή χάσαμε στις μέρες μας. Όλων αυτών των κακών ένα είναι το αίτιο, το ότι απομακρύναμε τον νου από τον φόβο και την μνήμη του Θεού, δώσαμε είσοδο στην συνεργία του αρχεκάκου εχθρού.
Εάν πριν από κάθε έργο ασφαλίζουμε την ψυχή με τους προς τον Θεό ύμνους την συμμετοχή και παρουσία και τις προσευχές μας εντός του Ναού, τότε ο αντίπαλος δεν έχει θέση και δεν κυριαρχεί μέσα μας, θα απομακρυνθεί, μαζί δε με αυτόν και όλη η γύρω του φατρία των κακών και θα κοσμήσει τις ψυχές μας η συμμετρία, οι αρχές, οι αξίες, ο σεβασμός στους γονείς, στους συζύγους στη Πατρίδα, στην Οικογένεια και θα κυριαρχεί η σωφροσύνη, η δικαιοσύνη, η πραότητα και η ταπείνωση, και συνδεόμενοι μεταξύ μας δια της εν Χριστώ άδολης και ανυπόκριτης αγάπης θα μπορούμε να ζήσουμε ειρηνική και αστασίαστη ζωή, έχοντας ανάμεσά μας, δια της συνεχούς συνομιλίας με Αυτόν, τον βασιλέα της ειρήνης και Κυρίαρχο της ζωής μας Ιησούν Χριστόν».
Νομίζω, όπως έχει από πολλούς Πνευματικούς Πατέρες επισημανθεί, τα προβλήματα που ζούμε στις μέρες μας δεν είναι κοινωνικά, ψυχολογικά, ηθικά, αλλά προβλήματα της σχέσεως μας με το Θεό τον Οποίο όπως ήδη σημείωσα έχουμε, σε αντίθεση με τους τιμημένους ήρωες προγόνους μας, αφήσει στο περιθώριο, έχουμε εξορίσει τον Θεό από την ζωή και τα έργα μας Αδελφοί μου «ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ»
Οφείλουμε να ζούμε εκκλησιαστικά με την συχνότατη, ουσιαστική συμμετοχή μας αδιαλείπτως τις Κυριακές και μεγάλες ημέρες της Εκκλησίας στην κοινή προσευχή της Εκκλησίας, με την τήρηση όλων των Ι. Εντολών, την τήρηση χωρίς φιλτραρίσματα, όπως αρέσει του καθενός, του θελήματος του Θεού, να ζούμε και να πορευόμαστε με φιλοθεΐα, με φιλανθρωπία και όχι με φιλαυτία, για να μπορέσουμε, ίσως ακόμα μένει χρόνος αλλαγής, να κρατήσουμε αντιστάσεις στην κυριαρχία του κακού και της κάθε μορφής του και να περισώσουμε, αν μπορούμε τελικά, κάτι από τη ζωή και την πορεία των Αγίων της Εκκλησίας αλλά και να μιμηθούμε την ζωή των ηρώων και των μαρτύρων ανδρών και γυναικών προγόνων μας, αν επιθυμούμε να έχουμε συνέχεια ως λαός του Θεού, ως Έθνος ευλογημένο. Αμήν.
Πηγή Ενοριακό Φυλλάδιο 27 και 28 Οκτ 24