«… Ο ΛΟΓΟΣ Ο ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΙΣ ΜΕΝ ΑΠΟΛΛΥΜΕΝΟΙΣ ΜΩΡΙΑ ΕΣΤΙΝ, ΤΟΙΣ ΔΕ ΣΩΖΟΜΕΝΟΙΣ ΗΜΙΝ ΔΥΝΑΜΙΣ ΘΕΟΥ ΕΣΤΙΝ».
Σήμερα 14 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία τιμά τον Τ. Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται «καύχημα» και «δόξα» Της. Η εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης καθιερώθηκε από τον Μ. Κωνσταντίνο, κατά προτροπή της Μητέρας του, της Αγ. Ελένης, αμέσως μετά την εύρεση του Τιμίου Ξύλου στα Ιεροσόλυμα το 330. Η τιμή της Εκκλησίας προς τον Τ. Σταυρό ανάγεται στους Αποστολικούς χρόνους. Οι επιστολές του Απ. Παύλου είναι γεμάτες από χωρία στα οποία εξαίρεται ο ρόλος του Τ. Σταυρού για τη σωτηρία του κόσμου. Οι κατακόμβες είναι γεμάτες από χαραγμένους σταυρούς και αυτό αποδεικνύει ότι οι διωκόμενοι τότε πρώτοι μάρτυρες χριστιανοί θεωρούσαν τους εαυτούς τους τύπους του αδίκως παθόντος Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Το ιερό σύμβολο του Σταυρού τους εμψύχωνε, τους χαρίτωνε, τους φώτιζε, τους καθοδηγούσε και τους έδινε τη δύναμη της μαρτυρίας και ομολογίας της πίστεώς τους αλλά και την δύναμη να οδηγηθούν στο μαρτύριο.
Η δύναμη του Τ. Σταυρού φάνηκε στο όραμα του Μ. Κωνσταντίνου, το 312, ενώ βάδιζε εναντίον του Μαξεντίου κοντά στη Ρώμη. Οι ιστορικοί αναφέρουν ότι ο Άγος Αυτοκράτορας είδε στον ουρανό, ημέρα μεσημέρι, το σημείο του Τ. Σταυρού, σχηματισμένο με αστέρια, και την επιγραφή «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ», επίσης σχηματισμένη με αστέρια. Το 326 μ.Χ. η Αγ. Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγ. Τόπους, να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους του τέκνου της, του Μ. Κωνσταντίνου. Ο ζήλος για τα της πίστεώς μας όμως, έκανε την Άγ. Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τ. Σταυρού. Όταν ανακάλυψαν Αυτόν με θαυματουργικό τρόπο ο Πατριάρχης και ο λαός τον Ύψωσαν μέσα στο Ναό της Αναστάσεως σε σημείο για να μπορέσουν να τον δουν όλοι και στην συνέχεια να περάσουν να τον προσκυνήσουν. Σε Ανάμνηση λοιπόν αυτής της πρώτης Υψώσεως του Τ Σταυρού το 326 υψώνουμε σήμερα στο μέσο κάθε Ορθοδόξου Ναού τον Τ. Σταυρό και δι Αυτού σταυρώνουμε και ευλογούμε όλη την κτίση και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, και ταυτόχρονα νηστεύουμε τροφικά και από εκδηλώσεις και πανηγύρια επειδή ο Τ. Σταυρός είναι Ανάμνηση του Πάθους του Χριστού.
Όπως ο κάθε άνθρωπος κάνει την ανακομιδή, την εκταφή των λειψάνων ενός συγγενή του και λυπάται ενθυμούμενος το πρόσωπο αυτό που προσωρινά έχει απομακρυνθεί από εμάς, έτσι και εμείς οι πιστοί βλέποντες τον Τ. Σταυρό και αναλογιζόμενοι ότι ο Χριστός σταυρώθηκε για εμάς και ως άνθρωπος έπαθε, ταπεινωνόμαστε και δείχνουμε συντριβή καρδιάς περιορίζοντας σήμερα και τα της τροφής και τα της διασκεδάσεως. Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, επισημαίνουν ότι «η Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είναι Ισόκυρη και Ισότιμη με την Αγ. και Μ. Παρασκευή», αφού και τις δύο αυτές Ημέρες τιμούμε τα Πάθη και την Σταύρωση του Κυρίου.
Υψώνεται σήμερα ο Σταυρός του Κυρίου, το όργανο του μίσους και κακίας των Ιουδαίων για τον Χριστό, ο οποίος διήλθε ευεργετών και ιώμενος τις ασθένειές του, για να υπενθυμίσει το μέγεθος και το μεγαλείο της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. Υψώνεται το όργανο της καταδίκης για να μας υπενθυμίσει τη λύτρωση και τη σωτηρία που μας χάρισε ο εν αυτώ προσπαγείς Κύριος. Υψώνεται το σύμβολο της θυσίας για να μας υπενθυμίσει την ευγνωμοσύνη που οφείλουμε στον Χριστό, ο οποίος υπέμεινε την οδύνη, για να απολαύσουμε εμείς τη χαρά, υπέμεινε εμπαιγμούς και εξευτελισμούς, για να απολαύσουμε εμείς τιμή και δόξα, υπέμεινε σταυρικό θάνατο, για να απολαύσουμε εμείς την αιωνία ζωή και την συμμετοχή μας στην Βασιλεία Του.
Υψώνεται ο Σταυρός του Χριστού, για να υπενθυμίσει σε όλους τους ανθρώπους, πιστούς και απίστους, ευσεβείς και ασεβείς, ευλαβείς και αδιαφόρους περί την πίστη στη ζωή μας που την έχουμε θέσει μαζί με τον Εσταυρωμένο και τον Τ. Σταυρό Του στο περιθώριο της ζωής μας.
Υψώνεται ο Σταυρός του Χριστού, για να μας θυμίζει η Εκκλησία ότι έχει λόγο και δύναμη ο Σταυρός που δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο και δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο και ο λόγος και η δύναμη Του δεν είναι εφήμερα και πρόσκαιρα. Όμως το βλέπουμε αυτό και το ζούμε εντονότερα στην εποχή μας, ούτε ο λόγος, ούτε η δύναμη του Τ. Σταυρού έχουν την ίδια σημασία και την ίδια επίδραση σε όλους τους ανθρώπους. Το ακούσαμε σήμερα από τον Πρωτοκορυφαίο Απ. Παύλο να εξηγεί στους Κορινθίους ότι η επίδρασή του Τ. Σταυρού εξαρτάται από τη διάθεση και τη στάση του κάθε ανθρώπου. Έτσι για όσους αντιμετωπίζουν τον Σταυρό του Κυρίου, όπως τον αντιμετώπιζαν οι Ιουδαίοι της εποχής του, όπως τον αντιμετώπιζαν και τον αντιμετωπίζουν οι διώκτες του χριστιανισμού και οι αρνητές του Χριστού σε κάθε εποχή, είναι μωρία και σκάνδαλο. Είναι μωρία, δηλαδή ανοησία και τρέλα, γιατί δεν μπορούν να κατανοήσουν το μέγεθος της αγάπης του Θεού· γιατί δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι ο Θεός μπορεί να θυσιάζεται για χάρη του ανθρώπου που τον παράκουσε, που τον αγνόησε, που προσπάθησε να δείξει ότι είναι ανώτερος από Εκείνον, ξεχνώντας ότι είναι ο δημιουργός του. Είναι μωρία, γιατί ο εγωισμός δεν επιτρέπει να κατανοήσουμε το αληθινό νόημα της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, που αναλαμβάνει το βάρος των αμαρτιών μας για να τον απαλλάξει από αυτές. Είναι όμως και σκάνδαλο, γιατί ενοχλεί η σκέψη της θυσίας, ενοχλεί το μεγαλείο της αγάπης, ελέγχει η δυνατότητα της λυτρώσεως και της σωτηρίας που χαρίζει ο Χριστός σε όσους αποδέχονται τον λόγο και τη δύναμη του Σταυρού του.
Μπορεί ο Τ. Σταυρός να μην μιλά με τον ανθρώπινο τρόπο, μιλάει όμως με τη δύναμη της θυσίας και της αγάπης του Χριστού σε ψυχές ανθρώπων που είναι ανοιχτές και χωρίς προκαταλήψεις, σε ψυχές που πιστεύουν σε όσα βλέπουν να συμβαίνουν και δεν επινοούν «προφάσεις εν αμαρτίαις» για να τα αμφισβητήσουν και για να τα αρνηθούν, που δεν έχουν ξεπατώσει και ξεχαρβαλώσει τα πάντα τα της πίστεως από την ζωή και τις πράξεις τους. Ο Τ. Σταυρός μας καλεί να κάνουμε θυσία για τον Θεό, για τον κάθε αδελφό. Μας καλεί να αντλήσουμε δύναμη για να προχωρήσουμε στα ίχνη του Εσταυρωμένου Χριστού. Η θυσία του Κυρίου επί του Σταυρού δεν είναι ούτε μωρία ούτε αδυναμία. Εάν ήταν μωρία και αδυναμία τότε πως θα είχε ελκύσει κοντά του δισεκατομμύρια πιστούς ανθρώπους, που Τον πίστευσαν, Τον ακολούθησαν, που έκαναν τη διδασκαλία Του οδηγό στη ζωή τους, που θυσιάσθηκαν για την πίστη και την αγάπη Του, που άλλαξαν τη ροή της ιστορίας του κόσμου, που παρά τους διωγμούς που υφίστανται δύο χιλιάδες χρόνια τώρα συνεχίζουν να υπάρχουν;
Συνεπώς, ο λόγος ο του Σταυρού, που υψώνεται σήμερα είναι δύναμη και σοφία που ενισχύει και σοφίζει όλους μας που τον ακούμε και τον προσκυνούμε. Λόγος σοφίας και δυνάμεως, την οποία αντλούμε από την «ενυπόστατο Σοφία του Θεού», τον Υιό και Λόγο του Θεού, που σταυρώθηκε για τη σωτηρία μας, αλλά και από την πίστη όλων εκείνων της Παναγίας και των Αγίων μας. Αυτή τη δύναμη και τη σοφία προσφέρει σε όλους όσους τον πιστεύουν ο Χριστός και αυτή την πνευματική δύναμη και την κατά Θεόν σοφία ας λάβουμε και εμείς σήμερα προσκυνώντας μετά από λίγο, τον Τ. Σταυρό του Κυρίου και ακούγοντας τον λόγο Του, σε μία εποχή κατά την οποία η φλυαρία και η πολυλογία και κυρίως η θανατηφόρος αδιαφορία του κόσμου επιδιώκει να κλείσει τα αυτιά των ανθρώπων στο να γίνεται μόνο το θέλημα του Θεού, σε μία εποχή που συκοφαντείται και περιφονείται ο λόγος της Εκκλησίας, ο λόγος του Σταυρού, ο λόγος της αγάπης του Εσταυρωμένου Κυρίου μας.
Εμείς, συνεχιστές των Αγίων, των Πατέρων, Μαρτύρων και Οσίων της πίστεως στο Λόγο του Τ. Σταυρού της Εκκλησίας ας κλείνουμε τα αυτιά και ας ενωτιζόμαστε μόνο τον σωτήριο λόγο του Σταυρού. Ας κάνουμε πράξη στη ζωή μας το μάθημα της θυσίας και αγάπης του Χριστού, που αποτελεί τη δύναμή μας, την πηγή της δυνάμεως για κάθε άνθρωπο που πιστεύει και ακολουθεί και ας παραμένουμε πιστοί και αμετακίνητοι στη ζωή της Εκκλησίας με φωτεινό οδηγό τον Τ. Σταυρό του Κυρίου για τον Οποίο συνεχώς θα ομολογούμε ότι «Σταυρός, είναι ο φύλαξ πάσης της οικουμένης. Σταυρός, είναι η ωραιότης της Εκκλησίας. Σταυρός, είναι των βασιλέων το κραταίωμα. Σταυρός, είναι των πιστών το στήριγμα. Σταυρός, είναι των αγγέλων η δόξα και των δαιμόνων το τραύμα» Αμήν.